Vrijdag 1 juni 2012: Druk dagje welsprekendheid

Vanmorgen na het ontbijt gelijk naar Blarney Castle gegaan want we hadden voor vandaag veel op het programma staan. Het weer was mooi, de zon scheen en het was al zo´n 20ºC. Binnen 10 min. waren we er en konden we de wandeling door de tuinen naar de kasteelruïne beginnen. Van over de hele wereld komen de bezoekers hierheen om de legendarische Blarney Stone te zien. Het kussen van de steen is een eeuwenoude traditie en je schijnt er wonderbaarlijk welbespraakt door te worden. De steen bevindt zich onder de kantelen hoog in het kasteel, hoewel kasteel, eigenlijk is alleen de burchttoren over uit 1446. Natuurlijk hebben Wil en ik de 127 treden naar de top van het kasteel beklommen en de Blarney Stone gekust. Op je rug op de stenen, achterover hangend aan 2 ijzeren stangen en geholpen door iemand van Blarney Castle kun je die steen dan kussen. De mensen staan er voor in de rij. En er worden foto´s van gemaakt, die je dan bij de souvenirwinkel weer kunt kopen. Big business natuurlijk, dat hoort er nu eenmaal bij. Verder is ook het 18e eeuwse Blarney House te bezichtigen, maar dat hebben wij wegens tijdgebrek overgeslagen. Wel hebben we een gedeelte van de prachtige uitgestrekte tuinen bezichtigd zoals de Poisonous Garden waarin allemaal giftige planten staan, waarvan je er zelf vast ook wel wat van in je tuin hebt staan. Er stond o.a. ook rabarber, schijnt dus ongekookt giftig te zijn. Ook stond er een plant die in Harry Potter voorkomt: de Mandrake. Alleen was het een zielig aangevreten plantje waar wel en soort kooi omheen stond, blijkbaar uitermate giftig. Bij het kasteel hebben we gepicknickt, waarna we naar Cork zijn gereden.

In Cork aangekomen geparkeerd waar onze gastheer het ons had aanbevolen, midden in de stad, zodat je alle kanten in kon. Een tijdje door het centrum gelopen en The English Market bezocht. Een overdekte markt die al vanaf 1788 in bedrijf is en waar je letterlijk van alles kunt kopen vn verse groenten en vlees tot gebak en brood, al zijn er ook wel wat standjes met andere zaken zoals kleding etc. In 2011 heeft koningin Elisabeth the English Market bezocht tijdens haar staatsbezoek en dat is hier een groot goed, er hangen overal vanen met foto´s van haar bezoek erop. In kerken enz. hadden we even geen zin, dus na thee en een milkshake bij de Burger King op naar Cobh (spreek uit als `Koov´). Cobh ligt op Great Island, een van de 3 eilanden in Cork Harbour. Via het kleine eilandje Fota, allemaal verbonden door bruggen, kwamen we op Great Island terecht. De meeste Ierse emigranten vertrokken tussen 1848 en 1950 uit Cobh maar ook de luxe passagiersschepen legden hier aan. In 1912 was Cobh de laatste haven waar de Titanic aanmeerde voor de fatale grote oversteek naar Amerika. Dit jaar is dat 100 jaar geleden en er hebben in Cobh dan ook diverse festiviteiten plaatsgevonden. Aan de kade waar de schepen vroeger vertrokken staat het beeld van Annie Moore en haar broers Philip en Anthony. Zij vertrokken uit Cobh naar de Verenigde Staten en Annie Moore was de eerste persoon die op Ellis Island in New York aankwam op 1 januari 1892, haar 15e verjaardag. Zo´n zelfde standbeeld staat er ook op Ellis Island. In Cobh hadden we het snel gezien waarna we met de ferry over Cork Harbour een heel stuk afsneden en op weg gingen naar Kinsale. Kinsale is een havenstadje dat een van de mooiste stadjes van Ierland schijnt te zijn en het is er echt erg mooi. Veel oude huisjes en vaak in heel veel kleuren geschilderd. Een mooie jachthaven en nog veel meer, er hangt een hele leuke sfeer. Gegeten in een eettentje aan de haven en daarna terug naar Blarney gereden. Morgen gaan we richting Kenmare.