Laatste dag in Brenzio

Jammer genoeg was het totaal bewolkt op onze laatste dag aan het Comomeer, maar ja, je kan nu eenmaal niet alles hebben. We hebben deze vakantie toch al heel veel mooie dagen gehad. De zon deed verwoede pogingen om door te komen, maar heel veel haalde dat niet uit. Het was boven op de berg in elk geval behoorlijk fris. Na het ontbijt ging Wil hardlopen terwijl ik ondertussen al het een en ander heb ingepakt dat we toch niet meer nodig hebben. Wat later op de ochtend een “excursie” naar de supermarkt ondernomen omdat we nog wat dingetjes misten voor het eten van vandaag en morgenochtend. Onze voorraad dus weer aangevuld. Verder besloten om vandaag maar rustig aan te doen omdat we morgen toch weer een lange rit voor de boeg hebben.

In de loop van de middag kwam de zon toch nog een beetje door en werden we een beetje daas van het binnen zitten. Dus de wandelschoenen aangetrokken en de Nordic stokken uit de auto gehaald en een wandeling gemaakt naar Stazzona. Deze keer ook een eindje door het dorpje gelopen. Er staan nog meer oude en verlaten woningen en schuren dan in Brenzio. Het lijkt wel of ze hier niks afbreken maar het gewoon laten staan totdat het vanzelf ooit in elkaar zakt. Nu zijn die oude gebouwtjes van gestapelde stenen oersterk zo te zien want in elkaar gezakte kom je eigenlijk ook niet tegen, wel veel vervallen exemplaren. In de kerktorens zie je hier overal de kerkklokken zo open en bloot hangen en toen die van Stazzona begon te luiden toen wij er voorbij kwamen, zagen we dus ook echt de klokken luiden. Is weer eens iets anders dan ze alleen maar te horen. Terug in Brenzio bij La Fattoria op het terras koffie wezen drinken en daarna bij terugkomst in La Sorgente de rekening betaald omdat we morgenochtend toch op tijd willen vertrekken. Marco, de eigenaar, is dan misschien nog niet wakker. Wil gokt op vertrek tussen 07.00 en 07.30 uur. We'll see!