Woensdag 30 mei 2012: One visit and you're Hooked

Door wat probleempjes met het overzetten van de bestanden ons vorige verhaal pas vanochtend op internet gezet. Maar als het goed is, gaat het deze keer beter lukken.
Vanmorgen toen we wakker werden zag het er buiten weer helemaal grijs uit, maar voor wij er op uit trokken was de zon doorgekomen en heeft de hele dag geschenen. Heerlijk weer al was het maar zo'n 18 à 19º en aan de zee behoorlijk winderig, uit de wind en in de zon was het erg lekker. Op naar Waterford waar we het visitor centre van het wereldberoemde Waterford kristal hebben bezocht. Je kijkt er je ogen uit, zoveel, zo mooi en ontzettend duur. De beer op de foto's kost bv. € 30.000,-- en een beetje 'n behoorlijke kroonluchter nog altijd zo'n € 7.500,--. Er was ook een gedekte tafel aanwezig waaraan je je in een 4-sterren restaurant waande, zo mooi was alles. Je kunt ook een rondleiding door de fabriek doen, maar dat hebben we overgeslagen omdat we nog zoveel op het programma hadden staan.
Van Waterford naar Passage East waar we de ferry over de Waterford Harbour hebben genomen naar Ballyhack op het Hook Peninsula (schiereiland) met als doel de Ring of Hook te rijden. Eerst naar Duncannon waar je tot onze grote verrassing met de auto het strand op kon (en mocht) rijden, we verder een chicken curry hebben gegeten in de Strand Tavern en het stervormige fort uit 1588 hebben bekeken. Het ligt direct aan zee en werd gebouwd om de aanvallen van de Spaanse Armada af te slaan. Het valt echt op dat de Ieren ontzettend aardige mensen zijn. Overal wordt een praatje met je gemaakt, zelfs aan de kassa in de supermarkt. Ze vragen wat je van hun land vindt en of je van je vakantie geniet en geven tips etc.

Verder via nog wat stopplaatsen naar Hook Head waar de oudste nog werkende vuurtoren van Europa staat, gebouwd in 1172. Als je dichter bij de vuurtoren komt wordt het schiereiland steeds smaller en zie je vanaf de weg aan beide kanten de zee. Het is een prachtige route met hier en daar van die smalle weggetjes zoals je die hier veel hebt met aan allebei de kanten een heg en heel veel bochten en weinig uitzicht, zodat je blij bent dat het hier zo rustig is. Bij de vuurtoren ben je aan het einde van het schiereiland en kun je alleen over dezelfde weg terug. Daarna zijn we naar het een halve km verderop gelegen dorpje Slade gereden met een haventje en een kasteelruïne, maar daar was verder niets te beleven, dus zijn we al snel weer doorgereden want we hadden nog een wens nl. het John F. Kennedy Arboretum te bekijken of althans een klein stukje ervan. Het is een heel groot park van 252 hectaren waar zo'n 4500 verschillende soorten bomen en struiken staan. Een weg gaat naar het topje op 271 m waar vandaan je een panoramisch uitzicht over de omgeving hebt. Het park is aangelegd ter nagedachtenis aan JFK en ligt zo'n 5 km van het “Kennedy ancestral home” in Dunganstown. In de loop van de jaren waren we al op het naar hem vernoemde vliegveld in New York, zijn graf in Washington DC en het JFK Museum in Hyannis Port, dit park mochten we dus echt niet overslaan. We hebben er een rondje gelopen en veel mooie bomen en struiken gezien, o.a. een groot aantal bloeiende rododendrons in kleuren die we nog nooit hadden gezien. Natuurlijk zijn we ook nog even naar de top gereden om van het uitzicht daar te genieten. Het park sloot echter om 8 uur en het ging al behoorlijk op die tijd aan. Vandaar dat we richting Waterford zijn gereden waar we nog wat boodschappen hebben gedaan voordat we weer in Trá Móhr (Tramore in het Gaelic) aankwamen. Morgen gaan de verder in de richting van Cork.