Laatste avond in de VS

Wat een avond zeg. Hebben we Yvette op Skype en tegelijk komt het nieuws via CNN dat Michael Jackson op de leeftijd van 50 jaar in Los Angeles aan de gevolgen van een hartstilstand is overleden en tegen de middag heeft ook Farrah Fawcett (serie Charlie's Angels 1976) haar strijd tegen kanker op de leeftijd van 62 jaar moeten opgeven. De entertainment wereld is weer een paar sterren verloren. Van alle gekte die we op CNN zien merken we hier in Hyannis echter helemaal niks.

Gisteren nadat we van de dokter kwamen in Newport hebben we het recept ingeleverd bij de apotheek (hebben ze ook een drive in voor-echt makkelijk). Zijn onze spullen gaan inpakken en uitchecken en hebben daarna de medicijnen opgehaald. Volgens de kaart leek het nog een heel eind te zijn maar dat viel reuze mee en daarom waren we al erg vroeg in Hyannis zoals jullie gisteren al hebben kunnen lezen. Pas aan het eind van de middag had ik genoeg puf om een eind met Wil te gaan rijden om de omgeving een beetje te verkennen. Daarbij hebben we eerst nog een boodschap gedaan in de Cape Cod Mall een geweldig mooi winkelcentrum dat direct naast het hotel ligt en zijn daarna doorgereden naar Hyannis. We konden niet echt een centrum vinden en kwamen uit bij het John F. Kennedy Memorial dat naast het Korean War Memorial ligt, beiden met uitzicht op Kalmus Beach, waar we ook even hebben rondgekeken. Daarna had ik het wel weer gehad en zijn we teruggegaan naar het hotel. Wel een goede nacht gehad. Hoewel deze Days Inn aan een uitermate drukke weg ligt hebben we daar 's nachts geen last van gehad. Vanmorgen waren we al weer om 7 uur wakker maar ben ik toch nog een hele tijd blijven liggen want echt geweldig voel ik me nog lang niet, al gaat het gelukkig weer een stuk beter. Na het ontbijt zijn we vertrokken in de richting van South Beach in Chatham om dat daar een grote vogelkolonie te zien zou zijn. Dat klopte ook wel maar het was zo'n eind door dat losse zand klossen dat ik mooi op het strand ben gaan zitten en Wil alleen heb laten klossen, daar heb ik echt geen energie genoeg voor. Hij blij dat ie weer wat vogeltjes heeft kunnen bekijken want er zaten nogal wat sterns en andere watervogels te broeden in dat gebied. In de zee stikte het wel van de zeehonden maar er lag er niet eentje op het strand. Wel op een strandje van een eilandje in de baai, daar lagen er honderden. Goed te zien met de verrekijker maar met het blote oog waren het gewoon zwarte puntjes. Van Chatham zijn we naar Orleans gereden waar we bij de Village Farm Market een lekkere turkey sandwich met een beker thee als lunch hebben genomen. Ondertussen was de zon lekker doorgekomen. Erg welkom na al die donkere en natte dagen. Mooi dus dat we buiten hebben geluncht. Op één zo'n sandwich zit zeker een ons aan beleg: gerookte kalkoen, kaas, sla, tomaat enz.
Wil had er geen moeite mee, maar ik had aan een halve al genoeg (eten gaat ook nog niet zo geweldig). Lekker was het wel. Daarna wilden we naar Nauset Beach maar dat viel ff tegen. Op het parkeerterrein moest je $ 15.- betalen om te parkeren. Dat geldt dan wel voor een hele dag, maar als je alleen maar een paar foto's wilt maken van het uitzicht is het wel erg duur. Dus doorgereden naar Fort Hill in Eastham waar we een korte trail hebben gelopen door Red Maple Swamp, helemaal over een houten plankier. Vanuit het moeras kwamen we op Skiff Hill Overlook terecht vanwaar je een prachtig uitzicht had op de Nauset Marsh. De zg. Indian Rock lag ook op die plek. Dat is een hele grote steen waarop de Nauset Indianen duizenden jaren geleden hun stenen werktuigen en werktuigen van been op slepen. Deze Indian Rock lag aan de rand van Nauset Marsh maar is in 1965 door de National Park Service overgebracht naar de hogere gronden op Skiff Hill. Van Skiff Hill weer teruggelopen naar het parkeerterrein en nog wat foto's gemaakt van het Captain Penniman House. Kapitein Edward Penniman had erg veel geld verdiend met de walvisvaart toen hij in 1867 dit huis liet bouwen in de Franse 2e Empirestijl met een poort van een kaakbeen van een walvis. Voor die tijd was het het allerduurste huis ooit gebouwd in Eastham. In Eastham ligt aan the Salt Pond het Visitor Center van de National Park Service voor Cape Cod en daar zijn we ook nog eventjes gaan kijken en hebben er een film gezien over het ontstaan van Cape Cod. Erg interessant vonden we allebei en het uitzicht was ook geweldig. Ondertussen had ik het helemaal gehad, had het al lang volgehouden, en zijn we via de snelweg terug gereden naar Hyannis. Ben ik een uurtje gaan liggen en is Wil nog even gaan zwemmen. Voor de rest een rustige avond. Volgend verslag volgt waarschijnlijk van thuis. We vliegen morgen om 19.10 uur vanuit Boston terug naar Nederland.