Van Key Largo naar de Everglades 19-09-2014

Gisteravond was het na thuiskomst te laat geworden om de tekst en foto's nog te plaatsen. Vandaar dat nu pas de tekst erop komt te staan. De foto's komen later, tegelijk met het volgende verslag. Op 19 september was het ook de verjaardag van Tiny en van Ans. Hierbij alsnog gefeliciteerd jullie allebei!

We waren redelijk op tijd wakker en Wil ging even zwemmen op het privéstrandje van Seafarers Resort and Beach. Ben ik maar eens even gaan kijken of hij meer zou doen dan één teen in het koude water steken, maar warempel hij was inderdaad aan het zwemmen. Op de terugweg bij het kantoortje koffie en thee meegenomen. Voor de rest waren er alleen droge cakejes en die hebben we maar laten liggen. De temperatuur was rond 9 uur al dik 27°C ondanks de bewolking. Nadat we alles ingepakt hadden en uitgecheckt een eind verderop bij een restaurantje uitgebreid ontbeten op een overdekt terras aan het water, terwijl het af en toe een beetje regende. Bart had “The Heartattack” besteld, brood met sla, tomaat, gebakken ei, ham, spek en kaas, een hele hap. Behalve Wil die alleen een broodje BLT bestelde (Bacon, Lettuce, Tomato die hij geen van drieën opat maar jam op het brood deed) deden Yvette en ik niet veel voor Bart onder maar hadden onze ontbijten wel wat vriendelijker namen. Toen we weggingen bleek er een grote ambulance voor de deur van het restaurant te staan. Dat was wel ff lachen na Bart z'n hartaanval!
Van Key Largo terug richting Homestead en vandaar naar de Everglades. De Everglades is een subtropisch moeraslandschap waar o.a. krokodillen (alligators of gators) en de Florida panter voorkomen. Ook veel andere zoogdieren, vissen en vogels natuurlijk. Het landschap bestaat uit veel waterstroompjes, grasland, bomen en struiken, mangrove etc. Bij de ingang van het National Park kregen we een kaart mee van het gebied. Bij de eerste parkeerplaats, Royal Palm, kon je 2 wandelingen maken de Anhinga Trail helemaal over een boardwalk en de Gumbo Limbo Trail door een tropisch hardhoutgebiedje. De Anhinga Trail genoemd naar een plaatselijke aalscholversoort was volgens de ranger in het Visitor Center een van de best mogelijk plaatsen om een krokodil tegen te komen en moesten we dus zeker gaan lopen. Zo gezegd, zo gedaan. De temperatuur was ondertussen behoorlijk opgelopen en met de dreiging van een onweersbui een stuk verderop leek het er wel een sauna. Vooral Bart en ik hadden er last van; Yvette en Wil een heel stuk minder. Het stikte er ook van de muggen die, ondanks met het insmeren met van dat muggenspul, toch het meest Bart te pakken namen. Althans daar. Later op de dag bleken er zich een stel in de auto verscholen te hebben die Wil en mij te grazen hebben genomen. Bleef Yvette als enige over die helemaal niet gestoken was. Enfin wij gingen de trail lopen en na een kort stukje kwam ineens in een stroompje een grote krokodil onder het bruggetje door, onze dag was al goed. Verderop het trail troffen we nog zo'n grote joekel in het water. Toch een heel apart gezicht en best spannend. Er groeit van alles in het moeras waaronder de Pond Apple of Alligator Apple. De vruchten daarvan vallen in het water en worden opgegeten door de schildpadden en krokodillen. Schildpadden zagen we trouwens ook een paar zwemmen en langs het pad zagen we ook nog zo'n Anhinga in een boompje zitten. Wil en Yvette liepen ook het andere trail nog, maar Bart en ik hielden het door de muggen al na een minuutje voor gezien. In het winkeltje verkochten de rangers zelfs speciale jacks tegen de muggen, compleet met een soort muts voor over je hoofd. Misschien geen overbodige luxe maar als je zoiets draagt, dan zie je er wel idioot uit. We kwamen vooral Japanners tegen die ze droegen en een stel ging zelfs voor ons poseren toen ik er een foto van wilde maken. Op de parkeerplaats bij Royal Palm stond een bord met waarschuwingen voor zwarte gieren die het op de daken en motorkappen van de auto's hadden voorzien. Nou er zaten inderdaad een heel stel van die vrij grote vogels. Je kon een stuk blauw plastic lenen om over het dak van de auto te leggen, maar ze zaten alleen bij een auto waar dat plastic op lag, net alsof ze nieuwsgierig waren wat er onder zat. Wij hebben dus maar geen plastic op de auto gelegd en toen we terugkwamen van onze wandeling waren alle gieren verdwenen. Vanaf deze parkeerplaats doorgereden naar het verderop gelegen Pa-hay-okee Overlook waar we een korte wandeling hebben gemaakt over de boardwalk met een panoramisch uitzicht over de River of Grass. Ondertussen was het tijd geworden om richting Gatorfarm te rijden waar we nog een rit met een airboat wilden gaan maken. Jammer genoeg duurde het veel te lang voordat we mee konden en ontbrak ons daarom de tijd. We hadden tenslotte nog een terugrit van minstens 5 uur voor de boeg. Vanaf Miami regende het pijpenstelen en het werd niet meer droog. Bart en Yvette hebben de hele terugweg gereden en behalve een sanitaire stop waarbij we ook een lekkere milkshake meenamen voor onderweg reden we in één ruk naar Kissimmee. Moesten we natuurlijk ergens eten en Bart draaide af bij de Golden Corral waar ze een all you can eat buffet bleken te hebben compleet met veel verschillende toetjes. Lekker gegeten en daarna terug naar het appartement. Het was al half 11 dus na nog even wat gedronken te hebben al snel gaan slapen.