Donderdag 7 juni 2012: Dublin here we come

Vanmorgen bleek het weer een soft day te zijn en in de ontbijtkamer werd dat ook door een medewerker van het hotel gezegd. Tegen 10 uur vertrokken in de stromende regen. Dat is de hele dag zo gebleven, ook al was het af en toe maar een beetje motregen en heel af en toe eventjes droog. De reis ging voorspoedig omdat we nu een echte snelweg hadden i.p.v. een tweebaans weg. Als we waren doorgereden zouden we al voor 1 uur in Dublin zijn aangekomen, maar we besloten onderweg nog een paar dingen te gaan bekijken ook al zouden we nat worden.

Eerst kwamen we in Kell terecht op de site van The Abbey of Kells, waarvan nu alleen nog een roundtower en een viertal high crosses staan op een oud kerkhof met kerk. De Abbey zou in 804 zijn gesticht en de crosses dateren uit de 11e eeuw. Het 5e high cross staat voor de oude rechtbank die tegenwoordig het heritage centre huisvest. In de Abbey is tot aan ca. 1650 het Book of Kells bewaard, dat daarna in Dublin terecht is gekomen. Het book of Kells is een manuscript dat begin 800 of iets eerder gemaakt zou zijn door Keltische monniken, misschien in Kells, maar dat is niet zeker. Het bevat o.a. De 4 evangelies uit het Nieuwe Testament van de Bijbel in het Latijn.

Van Kells zijn we naar Newgrange gereden om het Neolithische gangengraf te gaan bekijken dat zo'n 3200 jaar voor Christus werd gebouwd en nu dus ruim 5000 jaar oud is. Je komt aan bij een bezoekerscentrum en wordt door een bus naar de site gebracht. Daar wordt je opgewacht door een gids die je het een en ander vertelt over de site en die je meeneemt in de grafkamer. Jammer genoeg mag je er binnen geen foto's maken. Je gaat door een smalle gang naar binnen en komt dan in het binnenste van de heuvel waar het plafond van de kamer bestaat uit een koepel van trapsgewijze gestapelde stenen. De mensen die dit gebouwd hebben zijn daarin wel heel kundig geweest vooral als je weet dat Newgrange zo'n 900 jaar ouder is dan Stonehenge in Engeland en zo'n 600 jaar ouder dan de piramides van Gizeh in Egypte. Een keer per jaar op 21 december valt bij het opkomen van de zon het licht voor 17 min. in de grafkamer de rest van de tijd is het er aardedonker. Natuurlijk wordt het tegenwoordig verlicht met wat lampen en zo wordt ook de winter zonnewende nagebootst. Het werd in 1699 ontdenkt en in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw helemaal gerestaureerd. Met de bus weer terug naar het bezoekerscentrum waar ook een kleine tentoonstelling is.

Vandaar naar Dublin gereden en dankzij Tommetje onze B&B gevonden, al moesten we wel 3 blokjes omrijden voordat we onze auto er konden parkeren. We zijn gaan eten in the Yvy house vlakbij omdat het nog steeds regende. Daarna nog wat rustige uurtjes in de huiskamer van de B&B en gezellig pratend met een net aangekomen Canadees paar.