Ruta del Sol y del Vino

Vanochtend rustig in het appartement gebleven nadat er om de hoek vannacht tot een uurtje of 4 eentje flamenco aan het zingen en dansen was geweest. Hoort bij de couleur locale denken we maar. Wil is wel een wandeling wezen maken maar dat was het dan ook. Vandaag wel iets vroeger geluncht en rond 14.00 uur vertrokken voor een route door de bergen van de Sierra de Almijar, het gebergte waarvan Vélez in de uitlopers ligt. In deze streek die La Axarquia heet heeft is het gebergte een natuurgebied met de naam Sierra de Tejeda, Almijar y Almara. De hoogste berg, La Maroma, is 2.080 m hoog en het gebergte staat o.a. bekend om zijn mooie witte dorpjes die van Moorse oorsprong zijn.

We hadden de Ruta del Sol y del Vino uitgezocht die in Algarrobo start, een dorp een paar km van Vélez. Daar zijn we de bergen ingereden over bochtige smalle weggetjes, haarspeldbochten e.d.; goede wegen, slechte wegen; we hebben het allemaal meegemaakt vandaag. Via Sayalonga en Archez kwamen we in Competa waar we de weg weer richting kust zijn ingeslagen. Voordat we daar waren zagen we een zijweg naar Frigliana, een heel bekend dorpje dat vlakbij Nerja ligt. Via die weg zijn wij naar Frigliana gereden en onderweg zagen we de prachtigste vergezichten. Jammer dat op de meeste plaatsen echt niet gestopt kon worden om foto's te maken. Van Frigliana naar Nerja en vandaar verder langs de kust tot in Almuñecar. Na Nerja wordt de kustweg bochtiger en loopt hoger langs de rotsen. Ook hier weer de prachtigste vergezichten, verstopte kleine strandjes die alleen over een steil pad bereikt kunnen worden e.d. We zijn zoveel mogelijk gestopt om er van te genieten en foto's te maken. In Almuñecar zijn we richting strand gereden en hebben we bij een restaurant aan het strand thee gedronken en zijn daar een tijdje blijven zitten om van het mooie uitzicht op de zee en de bergen te genieten. Dit is werkelijk een hele prachtige streek.

Toen we wegreden bij het strand wilden we de kustweg weer volgen en waren zo aan het kijken waar we heen moesten dat we een eenrichtingsstraat inreden en het eerste wat we tegenkwamen was een auto van de Gardia Civil. Zo kwamen we er gelijk achter wat er aan de hand was, het weggetje was ook wel wat erg smal voor 2 rijbanen. Politie stapte uit en wij achteruitrijden met een hollende politieagente naast ons. We zagen de bui al hangen natuurlijk en ja hoor aan 2 kanten van de weg hing zo'n bekend rood rond bord met een witte balk erin. Dat we dat geen van beiden hadden gezien was gewoon belachelijk, maar er was op dat moment ook niks meer aan te veranderen. Wil moest de autopapieren, die gelukkig in het handschoenenvak lagen, en zijn rijbewijs laten zien. De agent stond al met zijn opschrijfboekje klaar toen hij zich bedacht, nogmaals op de borden wees en op zijn ogen dat we moesten opletten en we mochten doorrijden. Wij blij natuurlijk. Zijn we er weer eens goed vanaf gekomen.

Een eindje verderop kwamen we een supermarkt tegen waar we wat inkopen hebben gedaan en o.a. een heerlijk tiramisutaartje hebben gekocht als toetje. Daarna zijn we via de snelweg, net als gisteren, weer richting Vélez gereden. We zijn nu toch al verschillende keren uit die richting gekomen en goed naar het appartement gereden, maar deze keer nam Wil de verkeerde afslag waardoor hij de weg niet meer wist. Zijn we maar omgedraaid en weer naar het goede beginpunt gereden en opnieuw begonnen. Nu ging het gelukkig wel goed en vonden we zowaar dezelfde parkeerplaats als gisteravond en helemaal vooraan. Zoals Jack van ons Margo altijd zegt: “Vooraan is altijd plaats.” Verder niet veel bijzonders te melden. Tot morgen maar weer!