Jerez de la Frontera: Sherry

Zoals op een van de foto's te zien is hebben we vanochtend al weer op de veranda ontbeten. Jammer dat we hier morgen al weer vertrekken, want dit stadje heeft wel wat. Alleen ligt het wel ver van veel bezienswaardigheden af omdat het in zo´n uithoek aan het nationaal park ligt. Eigenlijk wilden we naar Sanlúcar de Barrameda, dat net aan de andere kant van het park ligt aan de monding van de rivier de Guadalquivir. Er lopen geen wegen door het park wat inhoudt dat je eerst terug naar Sevilla moet rijden en dan via Jerez de la Frontera naar Sanlúcar omdat het ook nog eens aan de andere kant van de monding van de rivier ligt dan het park. Een rit van enkele reis, schrik niet, 200,7 km, terwijl het als je door het park en over de rivier had gekund het hooguit 45 km was geweest.

Toch zijn we vanochtend vol goede moed in die richting vertrokken, maar zijn we eerst naar Jerez de la Frontera gegaan, want ook dat is een stad met heel veel mooie bezienswaardigheden. Als je de stad in komt rijden verwacht je iets van de sherry op de eerste rotonde te zien, maar nee hoor, daar stond een reuze grote Michelinpop. Een verwijzing naar het bekende Formule 1 circuit dat ook in Jerez ligt. Ons Tommetje bracht ons netjes naar het centrum van de stad en een parkeergarage was ook zo gevonden. In het centrum van Jerez zijn veel bodega´s o.a. van Domecq, Sandeman, Tio Pepe enz. en als je er langs loopt dan ruik je de sherry overal bovenuit. Wij op zoek naar de Informaciòn Turistica om een plattegrond van de stad op te halen. Zo gevonden natuurlijk, kwestie van bordjes volgen. Viel Wil gelijk met zijn neus in de boter want daar stond een mannetje van Tio Pepe sherry en mocht hij gelijk een glaasje proeven. Vond hij het eerst niet zo heel erg lekker, de nasmaak was wel erg goed en langdurig. Ok; daarna naar het Alcazar gelopen, een oude Moorse burcht die oorspronkelijk deel uit maakte van de 4 km lange stadsmuur uit de 12e eeuw. Het is het oudste monument van Jerez en we hadden het graag willen bekijken maar het bleek te zijn gesloten i.v.m. het maken van een film. Er zowat helemaal omheen gelopen maar er was echt maar één ingang. Dan maar naar de San Salvador kathedraal die in 1695 werd gebouwd op de resten van een Moorse moskee. De losse kerktoren is de oude minaret van die moskee. Pas in 1980 werd deze kerk echter een kathedraal. Er is aan de buitenkant heel veel te bekijken want er zijn heel veel beelden, waterspuwers e.d. te zien. Dat was ook het enige wat we te zien kregen want ook de kathedraal was gesloten en ging pas weer om 18.00 uur open. Wachten was geen optie omdat het pas 15.00 uur was. Nou dan maar theedrinken op een terrasje en dan verder naar Sanlúcar de Barrameda.

Eerst kwamen we in het centrum van de stad uit, maar we wilden naar de haven. Na veel gezoek kwamen we eindelijk aan de waterkant uit en zijn zo een aantal kilometers evenwijdig aan het water door Sanlúcar gereden totdat we bij weer een stukje Doñana kwamen, nl. de zoutpannen van Bonanza en even verderop nog een vogelkijkhut aan een lagune. Ondertussen was het al richting half 7 en dus zijn we teruggereden richting Sevilla, nu niet via de tolweg die we op de heenweg wel hadden genomen, maar over de `gewone weg`. Ook dit bleek een soort autoweg te zijn waar je 100 km/uur mocht rijden, dus schoten we behoorlijk goed op. Tegen achten waren we bij Sevilla en omdat we wel trek hadden in iets zijn we gestopt bij een Burger King. We waren werkelijk de enige klanten en er was maar 1 pers. bediening aanwezig voor zowel de drive through als voor het restaurant. Voordeel was wel dat we alles vers en net gebakken op ons dienblad kregen. Na het eten verder gereden naar El Rocio, waar we rond half 10 aankwamen. Een hele rit maar wel weer een mooie dag met zo´n 32°C vandaag. We beginnen nu toch eindelijk een beetje aan deze temperatuur te wennen. Morgen gaan we richting Málaga.