Vogels en muggen
Door: Cobi
Blijf op de hoogte en volg Cobi en Wil
08 September 2007 | Verenigde Staten, Salt Lake City
Wil is helemaal gelukkig. Hij heeft vandaag een paar uur vogels mogen kijken met zijn nieuwe verrekijker. Hoe dat zo kwam vertel ik zo nog wel.
Vandaag zijn we van Boise naar Salt Lake City gereden en als alles volgens plan was gegaan zouden we halverwege de middag in Salt Lake zijn aangekomen. De reis verliep namelijk voorspoedig, ook al omdat we de hele tijd een 4-baans snelweg hadden: de Interstate 84. Alleen zag ik op de kaart van Utah een vogelreservaat staan aan de rand van het grote Salt Lake, vlakbij Brigham City. En ja, toen was Wil daar als rechtgeaarde IVNer natuurlijk zo in geïnteresseerd, dat we er "eventjes" langs gingen. Het begon al met een prachtige tentoonstelling in het Visitor Center en de bijbehorende film van maar 10 min. Daarna met de auto het Bear River Migratory Bird Refuge ingereden. Nou dat viel tegen, vanaf het Visitor Center was het nog 10 mile voordat de rondrit begon, en die rondrit over een aangelegde dijk door het reservaat was ook nog eens 12 mile. Wil begon al gauw een beetje te zwalken met de auto want hij moest natuurlijk ook alles zien. Toen heb ik maar aangeboden om te rijden want ik zag ons zo al de plomp inrijden omdat hij zo nodig achtertevoren in de auto zat. Hoe vaak ik heb moeten stoppen of langzamer moest rijden kan ik niet vertellen, maar 't was vaak. Op die dijk zijn ook een paar parkeerplaatsen waar je kunt uitstappen om alles nog eens wat beter te bekijken. Het is wel jammer dat een groot gedeelte van het gebied nu droog ligt waardoor er toch minder vogels zijn dan bv. in het voorjaar. Maar het was zeer zeker de moeite waard. We hebben o.a. blauwe reigers, purperreigers, zilverreigers, ibissen, Canadese kraanvogels, Amerikaanse pelikanen, fuutachtigen, diverse eendesoorten, een visarend en nog andere soorten watervogels, waarvan Wil de namen nog eens op zijn gemak moet uitzoeken, gezien. Op de een of andere manier bleken er ook nogal wat muggen te zitten in het reservaat. Wil is helemaal niet gestoken, maar ik wel een keer of 6,7. Heb een hele dikke rechterhand, een dikke bult op m'n rechter onderarm en ook een op mijn linker dij. De andere steken vallen mee, maar die andere 3 maken me gek van de jeuk. Toen we uit het reservaat vertrokken liep het tegen vieren en begon de spits. We stonden dan ook al snel in de file en waren pas rond half 7 bij het hotel. Hebben we snel wat gegeten bij KFC (Kentucky Fried Chicken) naast het hotel en zijn we de stad ingegaan. We moesten nl. een paar boodschappen voor onze geliefde thuisblijver doen en wilden ook Tempel Square nog zien. De boodschappen zijn half gelukt, maar Tempel Square werd in het donker. Verlicht is de Tempel van de Church of Jesus-Christ of Latter-Day Saints erg mooi, maar we hadden hem ook graag daglicht willen zien. Ach, misschien komen we hier nog wel eens terug, wie weet? Een van de torens wordt bekroond door een gouden engel die op een fluit/hoorn blaast. Op het Tempel Square is ook het Tabernacle waar het beroemde Tabernacle Choir (koor) regelmatig optreedt. Vanavond was dat gesloten i.v.m. een "recording" maar we hebben even door een raampje gegluurd en er een foto van gemaakt. Rond tien uur waren we weer in het hotel terug. Morgen gaan we naar Moab.
Vandaag zijn we van Boise naar Salt Lake City gereden en als alles volgens plan was gegaan zouden we halverwege de middag in Salt Lake zijn aangekomen. De reis verliep namelijk voorspoedig, ook al omdat we de hele tijd een 4-baans snelweg hadden: de Interstate 84. Alleen zag ik op de kaart van Utah een vogelreservaat staan aan de rand van het grote Salt Lake, vlakbij Brigham City. En ja, toen was Wil daar als rechtgeaarde IVNer natuurlijk zo in geïnteresseerd, dat we er "eventjes" langs gingen. Het begon al met een prachtige tentoonstelling in het Visitor Center en de bijbehorende film van maar 10 min. Daarna met de auto het Bear River Migratory Bird Refuge ingereden. Nou dat viel tegen, vanaf het Visitor Center was het nog 10 mile voordat de rondrit begon, en die rondrit over een aangelegde dijk door het reservaat was ook nog eens 12 mile. Wil begon al gauw een beetje te zwalken met de auto want hij moest natuurlijk ook alles zien. Toen heb ik maar aangeboden om te rijden want ik zag ons zo al de plomp inrijden omdat hij zo nodig achtertevoren in de auto zat. Hoe vaak ik heb moeten stoppen of langzamer moest rijden kan ik niet vertellen, maar 't was vaak. Op die dijk zijn ook een paar parkeerplaatsen waar je kunt uitstappen om alles nog eens wat beter te bekijken. Het is wel jammer dat een groot gedeelte van het gebied nu droog ligt waardoor er toch minder vogels zijn dan bv. in het voorjaar. Maar het was zeer zeker de moeite waard. We hebben o.a. blauwe reigers, purperreigers, zilverreigers, ibissen, Canadese kraanvogels, Amerikaanse pelikanen, fuutachtigen, diverse eendesoorten, een visarend en nog andere soorten watervogels, waarvan Wil de namen nog eens op zijn gemak moet uitzoeken, gezien. Op de een of andere manier bleken er ook nogal wat muggen te zitten in het reservaat. Wil is helemaal niet gestoken, maar ik wel een keer of 6,7. Heb een hele dikke rechterhand, een dikke bult op m'n rechter onderarm en ook een op mijn linker dij. De andere steken vallen mee, maar die andere 3 maken me gek van de jeuk. Toen we uit het reservaat vertrokken liep het tegen vieren en begon de spits. We stonden dan ook al snel in de file en waren pas rond half 7 bij het hotel. Hebben we snel wat gegeten bij KFC (Kentucky Fried Chicken) naast het hotel en zijn we de stad ingegaan. We moesten nl. een paar boodschappen voor onze geliefde thuisblijver doen en wilden ook Tempel Square nog zien. De boodschappen zijn half gelukt, maar Tempel Square werd in het donker. Verlicht is de Tempel van de Church of Jesus-Christ of Latter-Day Saints erg mooi, maar we hadden hem ook graag daglicht willen zien. Ach, misschien komen we hier nog wel eens terug, wie weet? Een van de torens wordt bekroond door een gouden engel die op een fluit/hoorn blaast. Op het Tempel Square is ook het Tabernacle waar het beroemde Tabernacle Choir (koor) regelmatig optreedt. Vanavond was dat gesloten i.v.m. een "recording" maar we hebben even door een raampje gegluurd en er een foto van gemaakt. Rond tien uur waren we weer in het hotel terug. Morgen gaan we naar Moab.
-
08 September 2007 - 11:00
Rianne:
Goedemiddag Cobi en Wil,
vanmorgen het bericht al gelezen, maar eerst een hele boel andere dingen gedaan, boodschappen, voor en achter in de tuin gewerkt, nu pauze, dus even mailen aan jullie.
heerlijk dat Wil met z'n nieuwe verrekijker zijn hart heeft kunnen op halen. Eens een IVNer blijft een IVNer.
die muggen zijn niet alles, ik hoop dat het er nu wat beter mee gaat en de bulten niet meer zo dik zijn en geslonken.
geniet er van, nog een fijn weekend, groetjes,
Rianne en de rest van de family -
08 September 2007 - 12:33
Gerda Meijer:
hallo Cobi en Wil
Een mooi reisverslag de foto`s zijn prachtig. Geniet verder van jullie vakantie. groetjes gerda -
08 September 2007 - 21:22
Willemien:
Ja ik kan me voorstellen dat dat vogelreservaat voor Wil een genot moet zijn geweest, vooral met een goede verrekijker. Want cultuur is mooi maar van de natuur kun je ook stil worden.
Geniet ze nog.
Groetjes wilemien -
09 September 2007 - 18:40
Yvette + Brabjes:
Hoi Cobi en Wil,
Even een berichtje vanuit Veldhoven. Hier is alles goed. We hebben net lekker gegeten (Fred gekookt) en nu zijn Yvette en Pim ijs halen bij La Toscana, misschien nog een van de laatste keren! Ik heb je nog een foto gestuurd via g-mail. Fijn voor Wil dat hij de vogels nu zo mooi kan bekijken.
Jullie hebben mooie foto's gemaakt hoor.
groetjes
Yvette en de buren
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
