Het weer in Scotland is helemaal niet zo slecht

Hier weer een update vanuit Edinburgh. Dinsdag had Yvette een dagje vrijgenomen van school en zouden we wat van de omgeving van Edinburgh gaan verkennen. Eerst had ze echter nog een afspraak waardoor we pas tegen elven konden vertrekken. Het eerste dat zijn gaan bekijken is het Falkirk wheel. Een technisch hoogstandje van Schots design en engineering dat Wil al verschillende keren op Discovery Channel had gezien en nu wel eens in het echt wilde zien. Het Falkirk wheel is een reusachtige roterende scheepslift die in 2002 in gebruik werd genomen. Schepen kunnen hierdoor een hoogteverschil van 35 m overbruggen tussen het Forth & Clyde Canal en het hoger gelegen Union Canal. Voorheen lagen hier elf sluizen over een lengte van 1,5 km die het hoogteverschil moesten overbruggen. Het wheel verbruikt erg weinig energie per keer ongeveer gelijk aan het 1x aanknippen van een lamp. Gelukkig kwam er net een boot voorbij en konden we het wheel in bedrijf bewonderen. Vlakbij was een trendy restaurant dat natuurlijk ook naar het wheel vernoemd is en daar hebben we heerlijk geluncht met een kop erwtensoep (de Schotse variant natuurlijk) en een sandwich.

Daarna zijn we verder gereden naar Dunfermline (erg moeilijk uit te spreken, zoals wel meer plaatsen hier). Dunfermline is een tijdlang hoofdstad van Schotland geweest en in . de 11e eeuw was het de zetel van de Schotse koningen. Magaret (echtgenote van koning Malcolm III) stichtte er een klooster in 1072. Tot 1329 werden de Schotse koningen in de abdij begraven. De abdij bestaat uit 2 kerken: de oudste is het Normandische schip van de middeleeuwse kloosterkerk. Op de grondvesten van het koor van de oude kloosterkerk is de moderne parochiekerk gebouwd (modern = gewijd in 1821). Achter de kerk ligt de ruine van de abdij. Rond de kerken ligt een groot kerkhof met heel veel erg oude graven zoals we hier al op meerdere plaatsen hebben gezien, ook midden in Edinburgh. In Dunfirmline ligt verder een reusachtig park dat de filantroop Andrew Carnegie heeft laten aanleggen in 1903. Het heet Pittencrieff Park.Carnegie is in Dunfirmline geboren en emigreerde naar de V.S. waar hij het tot miljonair schopte. Vervolgens liet hij in de hele wereld meer dan 3000 bibliotheken opzetten en droeg hij eveneens bij tot de bouw van o.a. het Vredespaleis in Den Haag en de Carnegie Hall in New York.

Ondertussen was het al weer bijna aan het schemeren want het is hier momenteel om half 5 ’s middags al donker, we zitten hier toch wel een stukje verder naar het noorden dan thuis in Nederland en dan ook nog het uur tijdverschil. Via de op Yvettes weblog al vermelde Forth Road Bridge met mooi uitzicht op de Forth Rail Bridge zijn we terug richting Edinburgh gereden. Bij de bruggen hebben we aan de noordkant nog wel een fotostop ingelast. Terug in Edinburgh zijn we naar Ikea gegaan. Onze arme studente had nog zo het een en ander nodig om haar kamer wat huiselijker te maken en nu wij hier zijn waren er dus twee goede redenen om er heen te gaan: a. We hebben een auto om de spullen te vervoeren en b. Wij betalen de rekening wel. Alles bij elkaar viel het nog al mee. Het werden een paar kussens voor op het bed, een kleedje voor op de vloer, een bureaulamp en een paar kleine plantjes. Bij Ikea hebben we ook maar meteen in het restaurant gegeten. Swedish meatballs natuurlijk! Bij het terugrijden kwamen we via een verkeerde straat binnenrijden waardoor we ook een rondje centrum moesten doen om weer terug richting Slateford Road te komen, maar het spitsuur was al een tijdje voorbij dus zo erg was dat allemaal niet. Yvette heeft in die korte tijd dat ze hier is de weg toch al goed leren kennen en stuurde ons weer in de goede richting. Dinsdag was voor ons een beetje een rare dag omdat het de 1e keer was dat we op deze dag niet thuis waren, maar het was ontzettend goed om samen te zijn. We dachten toch wel aan onze Thierri.

Vanmorgen (woensdag) is Wil na het ontbijt eerst maar weer een uurtje gaan hardlopen waarna we met de bus naar het centrum van Edinburgh zijn gegaan. Yvette moest tenslotte de hele dag naar de universiteit. Edinburgh Castle stond op het programma. We hadden de verkeerde bus genomen waardoor we op Princes Street uitstapten en vrij steil omhoog moesten lopen naar het kasteel boven op de rots. Ons oorspronkelijke plan was om via de Royal Mile naar boven te lopen. Dat gaat iets gelijkmatiger. In elk geval zijn we toch boven aan gekomen. Het was vandaag echt prachtig weer met een stralende zon en weinig wolken en zo’n 9 °C. Heerlijk weer. Ook gisteren was het droog en zagen we af en toe de zon, alleen was er toen veel meer bewolking. Alleen ’s avonds hebben we steeds wat regen of motregen, maar dat deert ons niet. Het Schotse weer valt dus tot nu toe ontzetten mee. Ook binnen de poort van Edinburgh Castle gaat het nog behoorlijk omhoog, het ligt dan ook helemaal op een rots gebouwd. Het uitzicht over de stad en omgeving is werkelijk adembenemend en we hebben er ontzettend van genoten. In het kasteel is van alles te zien zoals de kroonjuwelen van Schotland; Mons Meg een kanon uit 1486; het oudste gebouw op de rots Saint Magaret’s Chapel uit 1076; een kerkhofje voor honden van officieren en mascottes van de regimenten. In het koninklijk paleis werd in 1566 de zoon van Mary, Queen of Scots, geboren. De latere koning James VI van Schotland en James I van Engeland. Die kamer is ook te bezichtigen al staat er niet veel meer in dan een paar oude stoelen en hangen er wat schilderijen. Ook erg indrukwekkend is het Scottish National War Memorial met erg veel boeken van verschillende regimenten met de namen van gesneuvelden sinds de 1e wereldoorlog. Ook zijn er nog een paar militaire musea binnen de muren van het kasteel maar die hebben we maar overgeslagen. Al met al was het een geslaagd bezoek en hebben we in een van de café’s nog een sandwich gegeten voordat we verder gingen.

Vanaf het kasteel hebben we de hele Royal Mile naar beneden gelopen tot aan het Palace of Holyroodhouse dat nog altijd in gebruik is als de officiële koninklijke residentie van Koningin Elisabeth tijdens haar verblijf in de Schotse hoofdstad. Het paleis is te bezichtigen maar wij wilden graag het nieuwe Scottish Parliament zien, een ontwerp van de Spaanse architect Enric Miralles. Het is een prachtig gebouw. Erg modern tegen de oude stad aan, maar toch valt het niet uit de toon. Van daaruit zijn we met de bus teruggegaan om even uit te rusten en te wachten tot Yvette uit school kwam. Vanavond zijn we gezellig vlakbij in de pub van Ardmillan Hotel wezen eten met zijn drietjes. Morgen gaan we richting Loch Lomond waar het volgens onze “landlady” erg prachtig moet zijn. Vrijdag gaat Yvette dan weer een dagje naar de universiteit en moeten wij onszelf weer vermaken. Wordt vervolgd.