Loch Lomond

Vanmorgen liep de wekker, zoals de hele week al, om half 8 af. Da’s vroeg voor de vakantie maar het ontbijt wordt tussen 8 en 9 uur geserveerd. En als je opgewekt in de ontbijtkamer wilt verschijnen moet je dus wel wat vroeger opstaan. Wil heeft elke dag al iets anders voor zijn ontbijt gehad aangezien ons 3-sterren guest house een menukaart hanteert voor het ontbijt. Vandaag waren de pannenkoekjes zijn keuze en ikzelf houd het maar bij de kaasomelet want al die zoete en vette varianten zie ik niet zo zitten. Maar lekker is het wel en met een paar sneetjes toast erbij en dan nog wat fruit na... kun je er weer een hele tijd tegen. Het guest house bevalt uitermate goed en onze landlady Moira en haar man Vic zijn beiden erg aardig en in de weer om het hun gasten naar de zin te maken. Bovendien is het letterlijk maar een minuut of 3 lopen van Yvettes flatgebouw
dus ook dat is dik in orde.

Om kwart over 9 hadden we met Yvette afgesproken en zijn we met de auto Edinburgh uit gereden in de richting van Sterling waar net als in Edinburgh een koninklijk kasteel boven de stad op een hoge rots staat. Mary, Queen of Scots, werd er op de leeftijd van 9 maanden in 1543 tot koningin gekroond. We zijn niet gestopt om het kasteel te bezichtigen want we waren onderweg naar Loch Lomond. Loch Lomond heeft als bijnaam “Queen of the Scottish Lakes” en wordt bezongen in het Schotse lied On the Bonnie Banks of Loch Lomond dat werd geschreven door Sir Walter Scott, aldus onze landlady die er vanmorgen tijdens het ontbijt een stukje van zong voor ons. Mocht je geinteresseerd zijn in de tekst en melodie klik dan op de volgende link: http://kids.niehs.nih.gov/lyrics/lochlomond.htm

Eerst zijn we naar de oostkant van Loch Lomond gereden waar we in het plaatsje Balmaha de Oak Tree Inn tegenkwamen met jawel een yellow ribbon round the old oak tree. Daar hebben we tegen twaalven een kopje thee/koffie gedronken met een scone erbij. De inwendige mens moet tenslotte zo nu en dan ook worden versterkt. Loch Lomond & The Trossachs National Park (where the Highlands meet the Lowlands) is in 2002 het 1e Nationale Park van Scotland geworden. Het is een prachtig gebied met veel watervogels en naar het noorden toe steeds hogere bergen en het is 34x8 km groot. Aan de oostkant reden we ons op een gegeven moment vast. De weg hield gewoon op en werd een zandpad waar je niet over mocht rijden. Dus omgedraaid en naar de westkant van het meer. Ook daar was het erg rustig. De visitor centers van het National Park waren zelfs al gesloten voor het winterseizoen. Via een omweg zijn we weer naar Edinburgh teruggekeerd en in dezelfde pub gaan eten als afgelopen zondagavond. Daarna bleek dat Yvette en Wil samen in het donker Arthur’s Seat wilden gaan oplopen om Edinburgh by night te bekijken. Dat zag ik met mijn knie niet zo zitten en daarom zit ik dus nu lekker warm te internetten op Yvettes kamer en lopen zij in de kou en het donker op een 251 m hoge uitgebluste vulkaan. Morgen gaat Yvette toch naar school en wij gaan richting The Royal Yacht Brittannia in de haven van Leith.