Bem-Vindo ao Algarve (29 maart 2014)
Door: Cobi
Blijf op de hoogte en volg Cobi en Wil
30 Maart 2014 | Portugal, Olhos de Água
Vanmorgen om 5 uur opgestaan en na ontbijt en het inpakken van de laatste dingetjes even na 6 uur Yvette opgehaald die ons af zou zetten bij Eindhoven Airport. Klein stukje dus was het zo gepiept en waren we na even in de rij rond half 7 al ingecheckt. Ook bij de douane en veligheidscontrole ging het snel al begon het poortje bij mij te piepen. Bleek mijn armband te zijn die ik vergeten was af te doen. Al snel zaten we daarna in de vertrekhal aan een beker koffie die ons wakker zou moeten houden onderweg. Het boarden voor Transavia vlucht HV 6607 begon ruim op tijd en het vliegtuig vertrok op tijd (08.15 uur) en landde om 10.10 uur op Faro Airport. In Portugal is het 1 uur vroeger; ook na dat vanavond ook hier de zomertijd ingaat. In Eindhoven was het helder bij het opstijgen en konden we o.a. De Vessemse Vennen zien liggen, bij Faro was het bewolkt maar was er wat lager toch veel te zien van de rivierdelta daar. Een mooi gezicht. Het weer was vandaag een stuk minder dan thuis 12ºC, bewolkt met behoorlijk wat wind en af en toe een flinke regenbui. Qua weer dit weekend hadden we beter thuis kunnen blijven want behalve als de zon doorkomt kun je hier je jas echt niet missen. In de aankomsthal stond een mannetje van Auto's Jardim ons op te wachten. Hij belde gelijk zijn collega om ons op te halen en wees ons waar we moesten wachten. Binnen 5 min. was het busje er en werden we naar het kantoor van de auto rental gebracht. Niet veel later konden we in onze auto (voor deze week dan hé) richting Albufeira rijden met onze eigen Tomtom als gids. We reden binnendoor i.p.v. over de A22 en kwamen langs veel sinaasappel- en mandarijnenboomgaarden. Die waren overal langs de weg te koop voor 1 of 2 Euro per kilo. Op een gegeven moment ook maar ergens een kilo mandarijnen gekocht en lekker dat die blijken te zijn; zo lekker dat we er van de week nog vast wel een netje gaan halen als we er weer langs komen. In Albufeira wilden we eigenlijk richting strand rijden maar Wil ging een of ander bruin bordje volgen waardoor we bij het Praia do Castelo een stukje bij Albufeira uitkwamen. Een klein stukje strand met een restaurantje eraan midden tussen de prachtigste rotsen. Een tijdje rondgelopen, koffie gedronken in het restaurant en ons verwonderd over de vele fossiele schelpen die er in de gesteenten rond het strandje te zien waren. Daarna doorgereden naar het nog ietsje verderop geleden Praia da Galé waar we gepofte kastanjes met grof zeezout hebben gegeten uit een handgedraaid puntzakje van oud papier. Zelfs de politie kwam er speciaal om van die kastanjes te kopen. Ook daar een korte strandwandeling gemaakt en daarna in de auto richting Olhos de Agua om de sleutel van ons appartement op te halen. Onderweg hadden we al veel geel bloeiende bomen gezien en het bleek de mimosa te zijn die hier nu heel uitbundig bloeit. Er staat hier echt heel veel in bloei, net of het helemaal geen winter is geweest, van geraniums tot hisbiscus. We kijken onze ogen uit. In Olhos de Agua in het kantoortje van Algareto de sleutel opgehaald en ons appartement bleek er tegenover te liggen. We hebben een slaapkamer met balkon met 2 bedden, een bank en tv, een badkamer en een aparte keuken met eethoekje met weer een balkon. Vanaf beide balkons kunnen we de zee zien. Niets te klagen dus en meer dan genoeg plaats voor ons tweetjes. Later op de middag nog een paar boodschappen gehaald bij de plaatselijke supermarkt die ontzettend volgestouwd was en dus meer verkocht dan wij hadden verwacht. Met onze boodschappen afgedaald naar het strand want dat ligt
hier echt een heel stuk lager dan het dorpje en ingeklemd tussen de rotsen. Ook hier weer een heel stuk gelopen en ondertussen heeft Wil zijn voorraad sepia weer wat aangevuld. Er lagen een paar stukken op het strand en die we maar hebben meegenomen. Via een lange trap en een nog een hele klim in de straatjes terug naar het appartement om de boodschappen weg te brengen. Rond een uur of 7 gaan eten in een restaurantje dat was aanbevolen door de mevrouw van Algarneto (het kantoortje van de appartementen). Was erg lekker alleen hadden we tomatencrèmesoep besteld en kregen wortelsoep. De ober bleef echter volhouden dat het echt tomatensoep was omdat ze nooit wortelsoep hadden. Wij proeven toch én zien toch echt het verschil wel. Dat was wel hilarisch.