Woensdag 25 juni 2014: Blue Lagoon en terugreis

's Morgen op tijd opgestaan natuurlijk want er moest worden ingepakt. Nou heb je voor een week niet zo heel veel nodig, dus was dat redelijk snel gebeurd. Rond kwart over 10 hadden we de auto ingeladen en stonden we klaar om te vertrekken, bleek onze gastvrouw Erna niet thuis te zijn. Kun je wel wachten maar je weet natuurlijk niet hoe lang het duurt voordat ze weer thuis zal zijn. Dus besloten om de sleutel maar in de brievenbus te doen en na thuiskomst een mailtje te sturen om te bedanken.

Het was weer donker weer en er waren regelmatig regenbuien maar het leek erop of de zon af en toe door de bewolking heen probeerde te komen. Het ritje naar de Blue Lagoon in Grindavik, een van de grootste toeristenattracties van Ijsland, duurde niet zolang en even na 11.00 uur zaten we daar aan de koffie in het cafetaria. Even in de rij en we konden onze kaartjes kopen. Nou ja kaartjes; je krijgt een armband met een chip erin waarmee je naar binnen kunt, een locker kunt openen en sluiten en eventueel iets kunt drinken in de bar (in het water) of een massage of iets dergelijks kunt afrekenen. Dat afrekenen dan naderhand weer via de chip natuurlijk. We hadden gelijk maar voor ieder een badjas gehuurd omdat we allebei maar 1 badlaken bij ons hadden. Was eigenlijk niet nodig geweest maar was wel prettig. De kleedkamers, douches e.d., compleet met kaptafels, doen erg luxe aan. Bláa Lónid zoals de onuitspreekbare Ijslandse naam van de Blue Lagoon luidt is een ongelooflijk mooi geothermisch bad, dat eigenlijk een kunstmatig meer is, en ligt in een oud met mossen begroeid lavaveld. Het warme zeewater is een bijproduct van de geothermische elektriciteitscentrale van Svartssengi, die vlakbij ligt. Het water is rijk aan mineralen, silica en sulfer, die het water een lichtblauwe kleur geven. Als je echter in het bad bent dan is het water ondoorzichtig wit. De temperatuur van het water is gemiddeld 40ºC, maar op de ene plek wat warmer en op de andere wat kouder. Er is een lavagrot, sauna en stoombad en er staan bakken met silica om op je gezicht en als je dat wilt op je lichaam te smeren. Als je dat 5-10 min. laat intrekken en dan afspoelt heb je een hele zachte huid. Dat hebben we natuurlijk wel even uitgeprobeerd en je ziet er echt niet uit met dat witte spul op je gezicht. Het sloeg bij ons allebei op onze ogen en dus hebben we het niet lang laten zitten maar hadden daarna wel een zacht perzikhuidje! Alles bij elkaar hebben we zo'n 2,5 uur doorgebracht in het bad, de sauna en het stoombad en er allebei geweldig van genoten. Nadat we weer aangekleed waren hebben we in het cafetaria een broodje gegeten en nog even van het uitzicht bovenop het restaurant genoten. Vandaar heb je een overzicht over de hele Blue Lagoon. Weer buiten nog een ommetje gemaakt om het stuk meer dat buiten het complex ligt en waarvan het water een heel stuk kouder is. Dat maakt het echter niet minder mooi. We zagen er nog twee ijsgorzen vliegen, alweer een primeur, want ook die had Wil nog nooit gezien. Fotograferen ging niet want ze waren veel te vlug en bleven niet even stil zitten.

Van de Blue Lagoon, via Grindavik, naar Keflavik gereden waar we de auto nog vol wilden tanken alvorens deze terug te brengen. Dat werd nog een probleem en we waren al aan de late kant. Bij de eerste pomp weigerde het apparaat allebei onze pasjes en konden we dus niet tanken. Wil wist wel dat hij er van de week nog een pomp had gezien, maar waar??? Na wat rondrijden en navragen toch gevonden en toen konden we eindelijk tanken. Daarna de auto ingeleverd bij Herz en naar de luchthaven. Bij de incheckbalie stonden maar een paar mensen voor ons en dat was zo gepiept. Het vliegveld is er ook lang niet zo groot als in Brussel dus hadden we gate 4 ook zo gevonden. Het was ondertussen 17.45 uur en om 18.00 uur zou het boarden beginnen maar er was nog geen vliegtuig te zien. Even later landde er een vliegtuig van SATA terwijl wij toch dachten met Thomas Cook te vliegen. Bleek ook te kloppen want de bemanning was gewoon van Thomas Cook. Blijkbaar huren ze gewoon af en toe bij andere maatschappijen vliegtuigen in als dat nodig is. Ook hoorden we dat de verkeersleiders op Zaventem aan het staken waren maar dat onze vlucht geen gevaar liep omdat ze alleen staakten van 20.00-22.00 uur en van 02.00-04.00 uur. Aangezien wij om 11.35 uur zouden landden zaten wij buiten die tijden en zou alles goed moeten verlopen. Aldus de Belgische passagiers naast ons. Wij hadden daar totaal niets van meegekregen maar dat kon blijkbaar ook niet want volgens die mensen was het besluit tot staken ook pas om 17.00 uur genomen. Komt er gewoon op neer dat wij geluk hadden want later hoorden we dat er toch behoorlijk wat vluchten geannuleerd waren. We vertrokken op tijd om 18.35 uur en kwamen na een goede rustige vlucht van 2.55 uur om 23.35 uur aan op Brussels Airport. Natuurlijk weer op pier A zodat we weer die lange wandeling moesten maken. Wel moesten we wat langer dan normaal op onze bagage wachten. Het scherm gaf eerst aan dat de bagage vertraging had maar kwam toen ineens toch. Al met al stonden we klokslag 00.30 uur buiten op de bus te wachten die ons naar de parkeerplaats moest brengen. Ook die kwam, ondanks het late uur, snel zodat we tegen 01.00 uur met onze auto het parkeerterrein afreden om terug naar huis te gaan. Thuis aankomst tegen 02.30 uur waarna we gelijk ons bed ingerold zijn. Nog een paar rustige daagjes thuis en dan is onze vakantie jammer genoeg weer voorbij.