Maandag 23 september 2013: Toca dos Grilos Estoril

Eerst even een antwoord op de vraag van Henk Vesters onder het verslag van gisteren. De pootafdrukken van de dino's zijn circa 1.00 m x 50 cm! Behoorlijk groot dus!

Een half uurtje vroeger ontbeten dan de vorige dagen, maar wel weer op het terras, ook al stond er wat meer wind dan gisteren. Van de brand was niet meer veel te zien, maar Wil vond dat je het nog goed kon ruiken. Zelf had ik daar minder last van. Nadat we alles hadden ingepakt, rekening betaald, in het gastenboek geschreven en afscheid genomen rond 10 uur vertrokken naar Alcobaça.
De afstand Batalha-Alcobaça was korter dan we dachten en al om half 11 liepen we in de richting van het Mosteiro de Santa Maria de Alcobaça. Stukje wikipedia: De geschiedenis van het klooster is nauw verbonden met het Portugese koningshuis en de strijd om de Moren terug te drijven. Koning Alfons I beloofde de grond waarop het klooster gebouwd is aan de heilige Bernard als de verovering van Santarém op de Moren zou lukken. Zo geschiedde in 1147, en in 1178 startten de cisterciënzers met de bouw van dit klooster. Kerk en klooster zijn de eerste gotische gebouwen in Portugal. Omwille van hun omvang, de zuiverheid van de architectuur, de mooie materialen en de zorg waarmee ze gebouwd werden, is dit meesterwerk van cisterciënzer gotiek sinds 1989 erkend als Werelderfgoed door de UNESCO. Daarnaast werd het in 2007 uitgeroepen tot een van de zeven wonderen van Portugal (ook het klooster van Batalha waar we al eerder waren hoort tot deze 7 wonderen). De kerk is de grootste van Portugal. Het 106 meter lange schip maakt indruk door de strenge soberheid en het overvloedige licht van de cisterciënzer architectuur. In de dwarsbeuk vallen twee monumentale graftombes op. De twee graftombes zijn die van Pedro I van Portugal en van zijn minnares en postuum wettelijk verklaarde echtgenote Ines de Castro. Pedro's vader, Alfonso IV, had de minnares laten vermoorden in 1355. Toen Pedro na de dood van zijn vader in 1357 de troon beklom liet hij haar opgraven in 1360 en in de abdijkerk in een tombe plaatsen. Zelf werd hij later in de andere tombe begraven. De twee geliefden liggen er naar elkaar gekeerd zodat ze op de dag van de verrijzenis elkaar in de ogen zouden kijken.
Dat was een lang stukje geschiedenis maar beschrijft wel meteen ook een love story waarover veel gedichten en toneelstukken zijn geschreven en zelfs meer dan 20 opera´s.
Nadat we de gebouwen hadden bekeken (het was ondertussen toch al weer 32º) op een terrasje koffie gedronken en daarna via een omwegje door de sfeervolle oude stad terug naar de auto gelopen. Ergens bij een bakker nog een broodje gekocht voor onderweg en op weg gegaan naar Estoril. Richting Lissabon namen we bij een snelweg de verkeerde afslag en zaten we ineens op de snelweg naar de Algarve. Bij de eerste gelegenheid maar gelijk omgekeerd en toch maar Tommetje ingesteld aangezien het rond Lissabon een wirwar van wegen is en de kaart ook niet helemaal duidelijk was. Enfin daardoor waren we toch nog rond een uur of half 4 bij Guesthouse Toca dos Grilos. Maria ontving ons in het Engels en legde alles uit van waar we toch wel moesten gaan eten tot waar we boodschappen konden doen. Hier aan de kust was het bewolkt maar toch altijd nog zo´n 25ºC. Nadat we wat hadden gedronken en uitgepakt zijn we even gaan zwemmen in het zwembad hier in de tuin. Rond 7 uur gingen we te voet op zoek naar het restaurant dat Maria had aanbevolen; ze zei dat het heel goed en goedkoop was. Dat bleek te kloppen toen we de rekening kregen. We hebben echt allebei een groot hoofdgerecht gehad; brood en olijven op tafel; een gemengde salade; ½ l wijn en ½ l water; dessert én koffie en thee voor € 17,--, Niet te geloven en het eten was nog lekker en goed ook. Bovendien zat het er stampvol met Portugezen, die zouden er vast niet gaan eten als het niet goed zou zijn. We hebben al eerder gezegd dat eten etc. hier soms goedkoop is maar dit slaat tot nog toe werkelijk alles. Morgenavond daar nog maar weer eens iets uitproberen van het menu. Tot onze verwondering werd het hier vanavond lang niet zo koud als in Vila do Conde het geval was, terwijl we nu toch ook aan zee zitten. Het was nog een graad of 21 rond 21.00 uur en we hebben dan ook nog een hele tijd op ons kleine balkonnetje gezeten met een drankje. Passen precies 2 personen op, maar dat is voor ons net genoeg hé!