Tijdens een goed en uitgebreid ontbijtbuffet scheen de zon nog, maar even later kwamen de donkere wolken binnen een paar minuten opzetten en was de lucht helemaal dichtgetrokken. Even later begon het behalve te regenen ook nog flink te onweren. Buienradar raadplegen dan maar. Volgens Buienradar zou het rond 10.45 uur droog zijn rond Wolvega…maar dat was mooi niet waar. Rond half 12 onweerde het hier nog steeds. Op een gegeven moment waren we het zat op onze kamer en zijn we toch maar in de auto gestapt en naar de Weerribben gereden ook al wisten we wel dat er van de tocht met het fluisterbootje met dit weer niks terecht zou komen.

Eerst hebben we het buitencentrum Weerribben van Staatsbosbeheer bezocht. Daar kun je allerlei informatie krijgen en ook een film over de Weerribben bekijken. Normaal kun je er ook boten huren en natuurlijk is er ook een flinke cadeauwinkel bij met allerlei leuke dingen. Er naast ligt De Gele Lis, een soort lunchroom. Daar hebben we koffie gedronken want het bleef maar gieten. In de tuin van het buitencentrum stonden de resultaten van een wedstrijd: maak “een kleurrijk schaap” ter gelegenheid van het Textiel Festival Weerribben van begin juni. Jammer dat alles daar maar nat stond te regenen want het was erg leuk om te bekijken. Een stukje verder stond een uitkijkhut waar Wil graag even wilde kijken. Gelukkig was het net eventjes droog. Beneden in het water staat een kunstmatige wand voor oeverzwaluwen. De volgende tekst die we wel toepasselijk vonden staat erop:
Vederlicht is onze ziel
Van dons en zijdezacht
Een stipje in het zwerk
Een knipoog naar de zwaartekracht

Aansluitend zijn om de Weerribben heen naar het dorpje Kalenberg gereden, dat midden in het nationaal park ligt. Jammer van het weer en het was ook nog maandag zodat de meeste zaken dicht waren. Ook in Steenwijk trouwens waar we daarna heen zijn gereden. Toen ons daar ook een onweersbui overviel zijn we rond 4 uur maar terug naar het hotel gereden. Na een tijdje werd het toch droog en leek het droog te blijven. Vandaar dat uit eten gaan een frietje werd (hier natuurlijk hardnekkig patatje genoemd) zodat we nog een paar uur naar het park zouden kunnen. Dat is helemaal goed gekomen en we hebben zelfs een wandeling van een paar km door het park kunnen maken. Wel zijn er nog een paar druppeltjes gevallen, maar dat was echt de moeite niet waard. Natuurlijk heel veel Hollandse luchten gezien in dit uitgestrekte polderland. Het is hier echt mooi en het is zeker de moeite waard. Nu maar hopen dat het morgen ietsje beter is en we ons boottochtje toch door kunnen laten gaan en ook Giethoorn nog even kunnen bezoeken voordat we weer naar huis rijden. Duimen jullie voor ons???