Zaterdag 21 september 2013: Fatima én Tomar

De dag om een kaars te gaan branden in Fatima. Fatima ligt niet ver van Batalha én er ligt een nieuwe autoweg heen; we waren er dus al snel. Mochten jullie het verhaal over de verschijning van Maria aan de 3 herderskinderen in Fatima willen lezen, kijk dan op:
http://www.marypages.com/fatima1.htm of op: http://nl.wikipedia.org/wiki/Onze-Lieve-Vrouw_van_F%C3%A1tima. Fatima was een aparte ervaring. Het heiligdom is een stuk groter dan in Lourdes, eigenlijk ontzettend groot, maar vooral Wil vond het allemaal veel te modern en met weinig sfeer. De oudste witte kerk, uit 1928, bovenaan het plein waarin de herderskinderen liggen begraven is vrij klein en mooi. De 65 m hoge toren draagt de gouden kroon van Maria. Over de nieuwe kerk onderaan het plein waarin 9000 mensen passen kunnen we kort zijn, alleen de achterwand van het priesterkoor is de moeite waard. Toch maakt het enorme plein met daarop beelden van de pausen Johannes Paulus II en Paulus VI grote indruk. Onder een grote overkapping staat de oude kleine Kapel der Verschijningen waar de hele dag wordt gebeden en ernaast staat achter een hek de boom waar de verschijningen plaatsvonden. Er kruipen mensen op hun knieën van en naar en om de kerk of lopen op blote voeten naar boven. Een heel apart gezicht. Wat een kaars aansteken in Fatima betreft, die gooi je daar gewoon in het vuur. Kun je in Lourdes de kaarsen nog in een karretje kwijt totdat alle karretjes vol zijn, in Fatima niets van dat alles. Je koopt gewoon kaarsen. Steekt ze eventueel aan en gooit ze daarna letterlijk in het vuur. Sommige mensen doen dat met armen vol kaarsen tegelijk. Ook kun je bv. ledematen van was kopen en die in het vuur gooien als offerande. In het park achter de kerk stonden tenten en campers en bij elke picknicktafel was het een drukte van jewelste. Sommige tafels waren 's morgens al gereserveerd door er een tafelkleed overheen te leggen en wat stenen zodat het niet weg zou waaien. (Net zo erg als die mensen die op vakantie 's morgens hun badlaken op een ligbed leggen of ze er nu wel of niet van plan zijn te gaan liggen). Het was dan ook erg druk in Fatima; het leek wel een Portugees uitje voor de hele familie.

Hoe anders was de rust in Tomar, ons volgende reisdoel. Eerst naar Pegões on het aquaduct te bekijken dat een bron in Carregueiros met het Convento do Christo in Tomar verbindt. Het Aqueduto dos Pegões Altos is bijna 5 km lang, bestaat uit 180 bogen en werd gebouwd tussen 1595 en 1613. Het ligt in een erg mooi dal met veel ceders en olijfbomen. In Tomar de oude stad ingelopen om te lunchen. Heerlijk op een terrasje in de schaduw, gewoon midden op het straatje. Het was erg warm en nadat we weer in de auto zaten op weg naar het Convento do Christo boven op de berg bleek het ondertussen 35ºC geworden te zijn. Geen wonder dus dat we iedereen gewapend met een fles water zagen rondlopen. In de 12e en 13e eeuw hielpen de Tempeliers de Portugezen in de strijd tegen de Moren. In 1314 zag Paus Clemens V zich gedwongen deze rijke en machtige orde op te heffen. In Portugal werd de orde echter omgevormd tot de Christusorde die het eigendom en de privileges van de Tempeliers erfde. Gualdim Pais, toen leider van de Temperliers, besloot in 1160 een nieuwe burcht met kerk te bouwen in Tomar. Van de 12e tot de 17e eeuw werd aan het complex gebouwd. De Tempelierskerk is gebouwd in manuelstijl. De 12e eeuwse Charola, de oorspronkelijke bidkapel van de Tempeliers, gebouwd in de vorm van een 16-hoekige trommel, werd door een boog verbonden aan de kerk in manuelstijl en werd daarmee de hoofkapel van de kerk. Jammer genoeg wordt de Charola momenteel gerestaureerd zodat je weinig kunt zien van de schilderijen, fresco's en het vergulde beeldhouwwerk onder de koepel. Aan de achterzijde van de kerk is een prachtig raam in manuelstijl. Verder zijn er een groot aantal kloostergangen en kun je zelfs de oude keuken en oude dormitorio's bekijken; de gangen met daaraan de cellen van de kloosterlingen. Natuurlijk ontbreekt ook een cafetaria en een giftshop niet in het complex. De terugweg binnendoor gereden al was dat wel moeilijk omdat alle wegwijzers je weer naar de nieuwe weg willen sturen. Het uitzicht onderweg, vooral op het kasteel van Ourem, is echter meer dan de moeite waard om toch binnendoor te willen rijden. Tetrug in Casa Ceedina heerlijk afgekoeld in het zwembad en met een koel drankje een tijdje op het terras gezeten. 's Avonds in Batalha op het plein gegeten te midden van honderden mountainbikers die vanaf 20.45 uur 3 uur lang een avondwedstrijd hielden over een parcours dwars door het dorp en rond de abdij. Een heel gezellige sfeer met een hoop publiek, een drankje, muziek etc.