Matakana en Rotorua, 12, 13 en 14 februari 2017

Zondag: Rond half 10 vertrokken uit Kerikeri. Onderweg geen problemen verder. Alleen bij Whangarei was een stuk weg afgesloten waardoor wij de afslag naar de Whangarei Falls misten en daardoor maar gewoon verder zijn gereden. Even later afgeslagen in de richting van Marsden Bay en Marsden Point op zoek naar een cafe voor een kop koffie. Bij Marsden Point kwamen we uit bij een grote olieraffinaderie, niet precies wat we zochten en ook in Marsden Bay was niks open behalve een kleine supermarkt. Een stukje verder bij Waipu hadden we meer geluk en vonden een leuk cafe met lekkere koffie en taart. Verder via de kustweg terug naar de SH 1. Nog wat mooie gezichten op zee maar even later draaide de weg weer landinwaarts en zijn we maar meteen doorgereden naar Matakana waar we om half 3 aankwamen bij Andros B&B. Een mooie kamer in een gewoon huis. Nadat we een boterham hadden gegeten is Wil voor het eerst deze week gaan hardlopen terwijl ik wat ging rusten. Even na 6 uur naar het kleine maar gezellige centrum van Matakana gelopen. Ze hebben er hele bijzondere openbare toiletten, dat kan gezegd worden. Bij the Rusty Pelican op het terras gegeten. Na het eten terug naar de B&B voor een rustige avond. Morgen ruim 300 km te overbruggen naar Rotorua. Vandaaf 27°, zelfs ff 28°C gehad maar voor Matakana ook wat regen en veel donkere bewolking.

Maandag: Rond 10 uur de sleutel ingeleverd en vertrokken naar Rotorua. Eerst bij de BP in Warkworth aan de SH 1 de tol al betaald voor het stukje richting Auckland. Was NZD 3,50 (2,30 tol en 1,20 kosten) niet de moeite waard om niet te betalen. Krijg je alleen maar problemen mee als je dat niet doet want het is een vergrijp en je krijgt dan een hoge boete, die ook nog eens door de verhuurder op je wordt verhaald maar die ook nog eens extra verhoogd wordt in zo’n geval.

Toen we vertrokken was het prachtig weer en scheen de zon en het was zo’n 26°C, maar hoe verder we kwamen werd het steeds bewolkter en hadden we onderweg af en toe al wat druppeltjes regen. Onderweg koffie gedronken bij een McCafé eventjes na Auckland en lunch (toast met roerei) in de Sweet Painted Lady Cafe in Waharoa. We schoten goed op maar naar mate we dichter bij Rotorua kwamen werd het steeds donkerder en regende het heel de tijd. Rond half 4 aankomst bij Serendipity Homestay B&B. De eigenaren ontvingen ons hartelijk en we kregen thee met koekjes in de serre. Daarna naar Rotorua en rondgekeken aan het grote Lake Rotorua met veel vogels en geothermische activiteit. Aansluitend gegeten in de Lone Star Bar & Restaurant. Wil Nieuw Zeelandse groenlipmosselen gestoomd in een Thaise groene curry met warme sneetjes ciabatta en een groene salade.
Die mosselen waren zeker 3x zo groot als onze beroemde Zeeuwse mosselen.

Dinsdag: Tegen half 9 gaan ontbijten samen met onze gastheer en –vrouw Brian en Kate. Brian is vrijwilliger bij Rainbow Springs Nature Park waar ze een kiwihuis hebben. Per jaar worden er zo’n 130 eieren van kiwi’s uitgebroed en de jonge kiwi’s worden met 6 maanden teruggeplaatst in het wild. In het wild overleeft maar 5% van de uitgebroede eieren de 6 maanden. Rainbow Springs heeft een succespercentage van 97%. Vanmorgen zijn we met Brian naar het park gegaan en hebben we (samen met anderen) een rondleiding van hem gehad door het kiwihuis. De jonge en volwassen kiwi’s mochten echter niet worden gefotografeerd. Het zijn nachtdieren en ze omgeving waarin ze worden gehouden is ook erg donker. Daarna hebben we de rest van het park bekeken, veel vogels, wat andere dieren en planten en bomen. Het is een mooi aangelegd park en best de moeite waard .

Wil wilde graag ergens aan Lake Rotorua lunchen en dus gingen we een rondrit maken rond het meer. Echter niets gevonden en onderweg ging ook nog het lampje branden dat we nodig moesten tanken. De auto kreeg bij de eerste de beste pomp drinken en er net achter lag een klein winkelcentrum met een cafe waar we hebben geluncht. Na de lunch naar het geothermal Te Puia park met de hoogste geyser van het zuidelijk halfrond: Pohutu. Ze spuit 1 tot 2x per uur en bereikt soms een hoogte van 30 m. Nou dat hebben wij echt niet gezien hoor. Het was een heel stuk lager.
In Te Puia zijn ook een aantal mudpools, modderpoelen en het rookt er van alle kanten uit de bodem. De reuk is minder….de bekende rotte eierenlucht. Toch blijft zo’n gebied indrukwekkend. Verder zijn er in het park een aantal Maori gebouwen. Ergens onderweg ben ik door iets gestoken en heb ik nu een flinke bult op mijn onderarm waar ik veel last van heb. Van te Puia zijn we een uurtje naar de B&B gereden om daarna te gaan eten in de Eatstreet van Rotorua: een niet zo lange maar compleet overdekte straat met allerlei verschillende restaurantjes waar het gezellig druk was. Gegeten bij een restaurant met de naam Solace. Morgen verder naar Taupo.