Zondag 15 september 2013: Bem vindo a Portugal
Door: Cobi
Blijf op de hoogte en volg Cobi en Wil
16 September 2013 | Portugal, Vila do Conde
Gisteren nog heel laat onze koffer ingepakt want de sporttas die we eigenlijk mee hadden willen nemen was toch niet groot genoeg. In elk geval stond hij vanmorgen al klaar. Rond half 9 heeft Jack van Trier ons naar Eindhoven Airport gebracht. Nog bedankt Jack! We waren ruim op tijd en we waren al snel aan de beurt om de bagage in te checken. Ja, wel aan de beurt maar de bagageband deed het niet dus moesten we een minuut of 10/15 wachten. Geen probleem hoor want onze vakantie is al begonnen toen we de deur op slot draaiden. De douane en security check waren ook geen punt en de vlucht vertrok zo'n 10 min. te laat rond 10.45 uur maar kwam natuurlijk toch weer op tijd in Porto aan, zoals de meeste vluchten bij Ryanair. De zon scheen uitbundig in Porto en het was er 26°C; mijn vest en onze jassen konden gelijk uit. We hebben voor de vertrekhal zeker 20 min. staan wachten op het busje van de car rental en naderhand bleek het te voet hooguit 5 min. lopen te zijn. Als we dat geweten hadden waren we er gewoon te voet heen gelopen. In onze ogen ging het er bij “Drive on holidays” allemaal een beetje amateuristisch aan toe (zeker in vergelijking met wat we al eerder meemaakten in andere landen), maar we kregen een zwarte 4-deurs Toyota Yaris mee waar we dik tevreden mee zijn. Hij loopt lekker en na het instellen van ons Tommetje reden we binnen een paar minuten op de snelweg naar Vila do Conde. Nou had ik een flesje water bij me dat ik al per ongeluk in het vliegtuig was vergeten maar nog had opgehaald, vergat ik het weer in de aankomsthal bij de bagageclaim. Ondertussen was het rond half 2, maar omdat het hier een uur vroeger is dan thuis was het voor ons gevoel al halverwege de middag en we hadden grote trek. Dus gestopt bij een benzinepomp en thee gehaald en een fles water. Op de parkeerplaats was ook een overdekt gedeelte met picknicktafels en -banken waar we onze thee hebben opgedronken en een broodje hebben gegeten. Daarna was het nog maar een klein stukje en kwamen we even later in Vila do Conde aan. De straat waar het hotel moest staan was snel gevonden...maar het hotel niet. Wil ging het maar eens ergens vragen met het adres in de hand en zowaar er was een meisje van een jaar of 12 aanwezig die wat Engels sprak. Bleken we nog maar een meter of 50 van het Estalagem do Brazao af te zijn. Onze kamer was echter nog niet helemaal klaar, zou nog een half uurtje duren. Dus gingen wij de directe omgeving maar even verkennen en een wandelingetje maken. Er was in een parkje vlakbij een kunstmarkt aan de gang, leek meer een rommelmarkt met veel “antiek”, zilver, sieraden, munten etc. Ook een terrasje ontbrak niet en daar hebben we koffie gedronken met een soort Berliner bol erbij in 2 smaken, een vanille en een chocolade (het is hier goedkoop hoor, totaal € 4,--!!!). Nog een stuk verder gewandeld naar het Praça Vasco da Gama met daarop een schandpaal in de vorm van een arm met een zwaard in de aanslag en de 16e eeuwse Ingreja Matriz aan de andere kant. Terug in het hotel kregen we eerst de verkeerde kamersleutel want die bleek al bezet te zijn. Na een hoop excuses van de receptie kregen we eindelijk dan de goede sleutel van kamer 111 en hebben we, nadat we ons hadden geïnstalleerd, het thuisfront even laten weten dat alles met ons in orde is. De receptionist had voor ons een aantal goede restaurantjes op de kaart aangetekend, maar eerst hebben we nog een wandeling gemaakt langs de rivier, de Rio Ave, waarin een oud schip ligt dat onderdeel uitmaakt van het plaatselijke scheepvaartmuseum. Een mooi fotoplekje was het standbeeld van de kantkloster, ook aan de rivier. Daarna zijn we helemaal omhoog gelopen naar het Mosteiro de Santa Clara vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving. Dit in 1777 gebouwde klooster ligt hoog boven de stad en is behoorlijk vervallen. Vanaf een afstandje valt dat niet op maar als je dichterbij komt zie je het wel. Het schijnt momenteel omgebouwd te worden tot een pousada en staat dan ook leeg. Het klooster kreeg zijn water vroeger via een 7 km lang aquaduct; van de oorspronkelijke 999 bogen is iets minder dan de helft bewaard gebleven. Nu we het toch over vervallen hebben dat is hier echt schering en inslag. We staan er versteld van hoeveel er hier leeg staat en hoeveel gebouwen/huizen echt vervallen zijn. Het is echt heel erg. We stonden even op het balkon van onze kamer en aan de overkant daarvan staan ook 2 van die half vervallen lege huizen. Zal eens kijken of ik daar van de week nog wat foto's van kan maken. Hoort misschien ook wel gewoon bij het land. Vanavond zijn we gaan eten bij restaurant Villageois. Begonnen met een glaasje heerlijke witte port als aperitief en daarna overgestapt op de rode huiswijn. Heerlijk gegeten met uitzicht op de Rio Ave en de barbecue van het restaurant waar de kok regelmatig een visje op kwam grillen. Aan de overkant in het park werden bij zonsondergang tot onze grote verwondering foto's gemaakt van een bruidspaar. Zij was in het licht roze. Bij navraag bij de ober bleek het hier heel normaal te zijn om op zondag te trouwen. Kom daar in Nederland maar eens om. Wel moeten we morgenavond een vest meenemen want het koelt zo aan het water 's avonds behoorlijk snel af.