Donderdag 26 september 2013: Belém

Wat een nacht! Ergens in de buurt hebben mensen buiten tot half 4 vannacht zitten praten. Kon er gewoon niet van slapen. Wekker ook nog verkeerd gezet waardoor we pas om half 9 wakker schrokken. Zaten we pas erg laat aan het ontbijt terwijl we tegen die tijd al lang in de trein naar Lissabon hadden willen zitten. Plannen aangepast: vandaag Belém (goed is ook Lissabon, maar ietsje dichterbij en makkelijker met de auto bereikbaar) en morgen dan maar naar Lissabon. Via de kustweg langs de Taag waren we snel in Belém en ook parkeren van de auto was een fluitje van een cent vlakbij de Torre. Eerst maar op weg naar het Padrão dos Decobrimentos wat in het Nederlands gewoon Monument der Ontdekkingen zou heten. Het is een enorm monument aan de Taag dat in 1960 werd gebouwd ter herdenking van de 500e verjaardag van de dood van Hendrik de Zeevaarder, die dan ook voorop staat in de rij beelden hoog boven de Taag met een karveel (schip) in zijn hand. Daarna zijn we bij Italia een kopje koffie gaan drinken met uitzicht op het Padrão.

De treinbaan en weg oversteken ging gemakkelijk doordat er een tunnel aanwezig was en via het park stonden we al snel voor het Mosteiro dos Jerónimos. Het klooster is een monument dat de rijkdom en het tijdperk van de ontdekkingsreizen weerspiegelt en is het hoogtepunt van de Manuel-architectuur (zoals heel veel hier). In 1501 werd de opdracht tot de bouw gegeven vlak nadat Vasco da Gama was teruggekeerd van zijn historische reis. Hij ligt dan ook begraven in de Santa Maria kerk van het klooster. Tijdens de aardbeving van 1755 werd het centrum van Lissabon zwaar getroffen, maar Belém bleef voor het grootste gedeelte gespaard; in de kerk was er bv. Alleen wat schade boven op het koor. Na bezichtiging van kerk en klooster werd het tijd voor de lunch. We kwamen onze eerste Starbucks in Portugal tegen in Belém maar kozen toch voor een Pasteleria een klein stukje verderop. Iets verderop troffen we een erewacht aan en bleken we bij de ingang van het Presidentiële paleis te zijn beland; het Palácio de Belém dat ook bekend staat als het Palácio Cor de Rosa (roze paleis), en dat het 16e eeuwse voormalige koninklijk paleis is. Dat kun je natuurlijk niet bezichtigen maar in het park er tegenover kun je er wel foto's van maken. In datzelfde park troffen we ook een door Thailand ter gelegenheid van 500 jaar bilaterale relaties in 2012 geschonken paviljoen aan.

Via de tunnel ging het daarna weer terug naar de oever van de Taag waar we de lift in het Padrão naar de 6e verdieping hebben genomen om het uitzicht te bekijken. Je kijkt er op de Ponte 25 de Abril uit 1966 die wel wat lijkt op de Golden Gate Bridge in San Francisco. Dat is niet zo gek als je weet dat deze door hetzelfde bedrijf is gebouwd. Aan de overkant van de Taag zie je ook het in totaal 82 m hoge beeld van Cristo Rei staan; geïnspireerd op het beroemde beeld van Christus in Rio de Janeiro. Ook het uitzicht op Lissabon zelf is prachtig en verder kijk je uit over de monding van de Taag en de Atlantische Oceaan. Weer terug beneden was de Torre de Belém aan de beurt. Deze toren werd gebouwd tussen 1515 en 1521 als fort midden op de Taag, jawel alweer een juweel in Manuel-architectuur. Tegenwoordig staat de toren aan de oever en niet meer midden in de rivier. Dat komt o.a. doordat er land is drooggelegd op de Noordoever. Deze vakantie hebben we al heel wat Mariabeelden voorbij zien komen door al onze bezoeken aan kerken en kloosters maar deze naam waren we nog niet eerder tegengekomen: Onze-Vrouwe-van-de-Behouden-Thuiskomst, wel heel toepasselijk op deze plaats als een symbool van bescherming voor de zeelieden op reis.
Ondertussen was het heel hard gaan waaien zodat we bijna waren gezandstraald in het parkje voor de Torre de Belém en hadden we het eigenlijk wel gehad voor vandaag. Nog voor de spits ging het dus weer richting Estoril. Vanavond hebben we 2 aanbevelingen uit onze reisgids opgevolgd voor Cascais: sushi eten bij Confraria en een ijsje eten bij Santini. Het schijnt dat er in Portugal geen enkele twijfel is dat het allerbeste ijs wordt verkocht bij Santini. Het was lekker maar we kennen nog wel een paar adresjes waar het ijs zeker net zo lekker, zoniet lekkerder is!