Wai-O-Tapu en nog meer moois, 15 en 16 februari 20
Door: Cobi
Blijf op de hoogte en volg Cobi en Wil
16 Februari 2017 | Nieuw Zeeland, Taupo
Woensdag: Rond half 8 wakker en het is weer vertrekdag. Na het ontbijt met Kate en Brian onze tas en koffers maar weer eens omgepakt zodat er weer wat schone kleren in de tas zitten. Om de paar dagen gaan er kleren van de koffers naar de sporttas en vice versa zodat we niet elke dag onze koffers uit hoeven te pakken en alleen de sporttas in gebruik hebben zo’n beetje. Wel zo makkelijk. Rond kwart voor 10 hartelijk afscheid genomen van B rian want Kate was al eerder vertrokken en op weg gegaan naar Taupo. Brian had ons een kaart meegegeven van het gebied tussen Rotorua en Taupo en de leukste dingen onderweg voor ons aangekruist.
Bij Wai-O-Tapu, ook een geothermal park, zonder geijser maar met poelen met mooie kleuren door de aanwezigheid van verschillende mineralen in het warme (hete) water, grote minerale terrassen en bubbelende modderpoelen maar met de Champagne pool als grootste attractie. Wai-O-Tapu is Maori voor Sacred Waters (Heilige wateren) en da’s begrijpelijk als je het park hebt gezien. Er is wel een geyser in het park maar die spuit elke morgen precies om kwart over 10 voor een hele horde toeristen door er een pak zeeppoeder in te strooien. Dat hoefden wij niet zo nodig te zien en konden wij ook niet halen want het park ligt wel zo’n 27 km buiten Rotorua. We hebben er ook meteen maar geluncht in het Geyser Cafe en zijn daarna doorgereden naar de volgende attractie: Aratiatia Rapids. Daar ligt een stuwdam in Lake Aratiatia die elke dag op bepaalde uren water loost in de Rapids, die normaal door de komst van de dam droogstaan maar waardoor je dan ineens gedurende korte tijd weer stroomversnellingen krijgt. Wij hadden dikke pech want de lozingen zijn voor onbepaalde tijd opgeschort. Onderweg nog even gestopt bij Lava Glass, een glasblazerij waar ze prachtige vazen en andere voorwerpen maken alleen om eventjes te kijken. Prachtig van kleur maar zo duur dat het onbetaalbaar is. Voorbeeld: een klein vaasje van zo’n 20 cm hoog kost NZD 400.- en dat is ongeveer € 273,--.
Dan maar door naar de Huka Falls waar het water van de Waikato River zich ineens door een nauwe kloof moet persen en met geweld 9 meter naar beneden dondert met 200.000 liter per seconde. Het water heeft een ijsblauwe kleur met wit schuim en Huka betekent blijkbaar schuim in Maori. Op de filmpjes kun je de nauwe kloof zowel als de waterval zien. Huka Falls 1: Huka Falls 2:
Ook zijn we onderweg nog even een zijweg ingedraaid naar een geothermal power station, een “fabriek” waar het een wirwar van grote en kleine buizen is. Ze vangen er de aardwarmte op om er electriciteit van te maken en er water en huizen mee te verwarmen. Net voor je Taupo inrijdt is er nog een uitzichtpunt waarvan je over het hele meer en de stad kunt kijken. Ook daar moesten we natuurlijk even stoppen. Daarna hadden we met de Here to Go app vlug het Beechtree Hotel gevonden en waren we rond 5 uur op onze kamer. Een boterham gegeten en het een uurtje rustig aan gedaan waarna we nog een wandeling hebben gemaakt langs het meer. Er ligt een ponton in het meer waarvan je vanaf de kant golfballetjes op kunt slaan. Als je een balletje bij het rode vlaggetje in het putje slaat krijg je NZD 10.000.-. Dat lukt natuurlijk geen mens of tenminste maar eens heel af en toe. Je koopt bv. 25 balletjes voor NZD 20.- en dan kun je je gang gaan. We hebben dat maar eens even af staan te kijken en het is wel grappig want de meeste balletjes belanden natuurlijk in het water. De zonsondergang was spectaculair aan het meer en binnen een paar minuten stond de kade vol met fotograferende mensen terwijl wij daarvoor zowat de enigen waren. Grappig hoor. Vandaag was het zonnig met zo’n 25°C lekker weer met af en toe wat wolken aan de hemel.
Donderdag: Vervelend, vanmorgen opgestaan terwijl het regent en het schijnt maar niet op te houden. De hele lucht is grijs en dichtgetrokken. Moeten we onze plannen toch maar aanpassen. In elk geval voor de middag rustig aan, alhoewel Wil wel even is wezen hardlopen, in de hoop dat het vanmiddag misschien droog zal worden. Alles is hier buiten en dus hebben we geen idee wat we met die regen kunnen gaan doen. Dus de gelegenheid maar te baat genomen en de foto’s op de computer eens ff geordend. Moet tenslotte ook een keertje gebeuren.
Na de middag naar het centrum om te lunchen bij het Taste Cafe met uitzicht op het meer. Niet dat er veel te zien is want het regent echt de hele tijd en je kunt het meer zien maar daar is ook alles mee gezegd. De overkant, het eiland en de zijkanten zijn onzichtbaar. Als we niet wisten dat we midden in de bergen zaten, zou je het niet weten want er is er geen een te zien. Lunch voorbij dan maar wat winkelen want dan lopen we tenslotte meestentijds onder de luifels. Beetje rondgelopen en rond 4 uur maar weer ergens een kopje thee gaan drinken. Het is wel een probleem dat alles hier al zo vroeg sluit hoor. Het cafe waar we thee dronken sloot al om half 5. Ook veel winkels sluiten hier behoorlijk vroeg voor onze begrippen maar de supermarkten zijn net als bij ons wel langer open. We passen ons gewoon aan. Wij ook maar terug naar het hotel want het museum bleek ook al zo vroeg te sluiten, anders hadden we dat nog even meegepikt.
Terug in het hotel zouden we het adres voor morgen in Havelock North laten weten hoe laat we zullen arriveren. Probleem. De dame zegt dat onze reservering door de Green Spot is afgezegd omdat wij ervan afzagen en dat ze de cottage voor zaterdag en zondag aan iemand anders hebben verhuurd. Zij zou het met haar man overleggen en terugbellen. Wij meteen maar met Nicole van de Green Spot gebeld met deze klacht en ook die gaan het uitzoeken en bellen terug. Ff afwachten dus nog maar. Leuk is echter anders. De hele dag aan de lopende band regen en dan ook nog zoiets er bovenop. Gelukkig belde Nicole net terug dat het geregeld was en wij gewoon in Endsleigh Cottages kunnen logeren, alleen moeten we de laatste nacht verkassen naar een van de andere cottages maar dan zien we dan wel weer. Morgen weer een nieuwe dag en waarschijnlijk eentje met veel regen. Nicole waarschuwde ons om het vooral voorzichtig aan te doen aangezien we ook een berg over moeten. Dat zullen we dan maar doen hé.
Bij Wai-O-Tapu, ook een geothermal park, zonder geijser maar met poelen met mooie kleuren door de aanwezigheid van verschillende mineralen in het warme (hete) water, grote minerale terrassen en bubbelende modderpoelen maar met de Champagne pool als grootste attractie. Wai-O-Tapu is Maori voor Sacred Waters (Heilige wateren) en da’s begrijpelijk als je het park hebt gezien. Er is wel een geyser in het park maar die spuit elke morgen precies om kwart over 10 voor een hele horde toeristen door er een pak zeeppoeder in te strooien. Dat hoefden wij niet zo nodig te zien en konden wij ook niet halen want het park ligt wel zo’n 27 km buiten Rotorua. We hebben er ook meteen maar geluncht in het Geyser Cafe en zijn daarna doorgereden naar de volgende attractie: Aratiatia Rapids. Daar ligt een stuwdam in Lake Aratiatia die elke dag op bepaalde uren water loost in de Rapids, die normaal door de komst van de dam droogstaan maar waardoor je dan ineens gedurende korte tijd weer stroomversnellingen krijgt. Wij hadden dikke pech want de lozingen zijn voor onbepaalde tijd opgeschort. Onderweg nog even gestopt bij Lava Glass, een glasblazerij waar ze prachtige vazen en andere voorwerpen maken alleen om eventjes te kijken. Prachtig van kleur maar zo duur dat het onbetaalbaar is. Voorbeeld: een klein vaasje van zo’n 20 cm hoog kost NZD 400.- en dat is ongeveer € 273,--.
Dan maar door naar de Huka Falls waar het water van de Waikato River zich ineens door een nauwe kloof moet persen en met geweld 9 meter naar beneden dondert met 200.000 liter per seconde. Het water heeft een ijsblauwe kleur met wit schuim en Huka betekent blijkbaar schuim in Maori. Op de filmpjes kun je de nauwe kloof zowel als de waterval zien. Huka Falls 1: Huka Falls 2:
Ook zijn we onderweg nog even een zijweg ingedraaid naar een geothermal power station, een “fabriek” waar het een wirwar van grote en kleine buizen is. Ze vangen er de aardwarmte op om er electriciteit van te maken en er water en huizen mee te verwarmen. Net voor je Taupo inrijdt is er nog een uitzichtpunt waarvan je over het hele meer en de stad kunt kijken. Ook daar moesten we natuurlijk even stoppen. Daarna hadden we met de Here to Go app vlug het Beechtree Hotel gevonden en waren we rond 5 uur op onze kamer. Een boterham gegeten en het een uurtje rustig aan gedaan waarna we nog een wandeling hebben gemaakt langs het meer. Er ligt een ponton in het meer waarvan je vanaf de kant golfballetjes op kunt slaan. Als je een balletje bij het rode vlaggetje in het putje slaat krijg je NZD 10.000.-. Dat lukt natuurlijk geen mens of tenminste maar eens heel af en toe. Je koopt bv. 25 balletjes voor NZD 20.- en dan kun je je gang gaan. We hebben dat maar eens even af staan te kijken en het is wel grappig want de meeste balletjes belanden natuurlijk in het water. De zonsondergang was spectaculair aan het meer en binnen een paar minuten stond de kade vol met fotograferende mensen terwijl wij daarvoor zowat de enigen waren. Grappig hoor. Vandaag was het zonnig met zo’n 25°C lekker weer met af en toe wat wolken aan de hemel.
Donderdag: Vervelend, vanmorgen opgestaan terwijl het regent en het schijnt maar niet op te houden. De hele lucht is grijs en dichtgetrokken. Moeten we onze plannen toch maar aanpassen. In elk geval voor de middag rustig aan, alhoewel Wil wel even is wezen hardlopen, in de hoop dat het vanmiddag misschien droog zal worden. Alles is hier buiten en dus hebben we geen idee wat we met die regen kunnen gaan doen. Dus de gelegenheid maar te baat genomen en de foto’s op de computer eens ff geordend. Moet tenslotte ook een keertje gebeuren.
Na de middag naar het centrum om te lunchen bij het Taste Cafe met uitzicht op het meer. Niet dat er veel te zien is want het regent echt de hele tijd en je kunt het meer zien maar daar is ook alles mee gezegd. De overkant, het eiland en de zijkanten zijn onzichtbaar. Als we niet wisten dat we midden in de bergen zaten, zou je het niet weten want er is er geen een te zien. Lunch voorbij dan maar wat winkelen want dan lopen we tenslotte meestentijds onder de luifels. Beetje rondgelopen en rond 4 uur maar weer ergens een kopje thee gaan drinken. Het is wel een probleem dat alles hier al zo vroeg sluit hoor. Het cafe waar we thee dronken sloot al om half 5. Ook veel winkels sluiten hier behoorlijk vroeg voor onze begrippen maar de supermarkten zijn net als bij ons wel langer open. We passen ons gewoon aan. Wij ook maar terug naar het hotel want het museum bleek ook al zo vroeg te sluiten, anders hadden we dat nog even meegepikt.
Terug in het hotel zouden we het adres voor morgen in Havelock North laten weten hoe laat we zullen arriveren. Probleem. De dame zegt dat onze reservering door de Green Spot is afgezegd omdat wij ervan afzagen en dat ze de cottage voor zaterdag en zondag aan iemand anders hebben verhuurd. Zij zou het met haar man overleggen en terugbellen. Wij meteen maar met Nicole van de Green Spot gebeld met deze klacht en ook die gaan het uitzoeken en bellen terug. Ff afwachten dus nog maar. Leuk is echter anders. De hele dag aan de lopende band regen en dan ook nog zoiets er bovenop. Gelukkig belde Nicole net terug dat het geregeld was en wij gewoon in Endsleigh Cottages kunnen logeren, alleen moeten we de laatste nacht verkassen naar een van de andere cottages maar dan zien we dan wel weer. Morgen weer een nieuwe dag en waarschijnlijk eentje met veel regen. Nicole waarschuwde ons om het vooral voorzichtig aan te doen aangezien we ook een berg over moeten. Dat zullen we dan maar doen hé.
-
16 Februari 2017 - 11:18
Willemien :
Wat een kleurenpracht in de foto's!! -
16 Februari 2017 - 11:51
Rianne:
hoi Cobi en Wil,
mooie foto's en al die kleuren in het water. ben wel heel benieuwd hoe die vaasjes er dan uit zien?
jammer dat het bij jullie regent, hier droog en zo'n 10/11 graden en zon, dus goed te hebben.
ik zit al te lunchen en ga zo ff slapen. vanmiddag naar ons mam in het logeerhuis.
hopen dat de regen morgen weg is en dan ziet alles er toch leuker uit.
maar ja de natuur heeft ook regen nodig.
geniet ze en de groetjes, Rianne en Kees -
16 Februari 2017 - 12:05
Karin:
Prachtig dat blauwe water om te zien. Hopelijk wordt het snel droog en kunnen jullie weer verder genieten.
Fijn dat het logeerprobleem is opgelost.
-
16 Februari 2017 - 13:11
Sylvia Putmans:
Wauw zeg cobie en jan. ,kon ik maar even bij jullie zijn . De woeste watervallen mooi. , enz. Enz. Geniet. Tot het volgend verslag. Van jullie . -
16 Februari 2017 - 18:44
Marieke :
Leuk zeg om zo jullie belevenissen te lezen.
Mooi die foto's die er vandaag bij staan.
Leuk dit verschillende kleuren. -
16 Februari 2017 - 21:44
Jose:
Mooie foto's en filmpjes weer cobi vindt vooral dat devils bath zo mooi en die filmpjes natuurlijk. Wel vervelend van dat weer en die boeking maar goed dat ze het toch op hebben gelost. Hoop voor jullie dat het toch meevalt met die regen nog en wens jullie weer fijne dagen.
Grtjs J -
16 Februari 2017 - 21:44
Margo:
Ziet er prachtig uit, geniet er maar van, hier alles oke, groetjes fam vd Velden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
