Vanmorgen voelde ik me niet zo lekker toen ik opstond. Last van wat hoofdpijn en nadat Wil, Yvette en Bart waren vertrokken terug naar bed met wat paracetamol en om half 11 was ik gelukkig weer opgeknapt. De wintersporters vertrokken vanmorgen met de trein naar Mayrhofen om een ander skigebied te verkennen. De trein is evenals de skibus gratis als je een geldige skipas hebt én je ski’s of snowboard bij je hebt en in skikleding bent. Tenminste dat vertelde Bart vanavond bij thuiskomst. Mensen in gewone kleding moesten namelijk gewoon betalen aan de conducteur, want kaarten worden er niet verkocht op de stations. Zo gaat het ook nog wel eens heel anders dan wij tegenwoordig gewend zijn. Op het station van Ried moesten ze op een knop duwen als ze met de trein mee wilden omdat het een tussenstation is. Als je dat doet gaat er een pieper en daar hebben ze dus 10 minuten naar moeten luisteren. Niet te vroeg drukken dus! Het was een half uurtje met de trein. En daarna nog een kort busritje van het station naar de Penkenbahn. Yvette vertelt: “We zijn met de Penkenbahn van 650 m naar 1800 m hoogte gegaan en genoten van een prachtig skigebied met mooie brede pistes en prachtige vergezichten. Fijne liften met verwarmde stoeltjes, waarvan Wil vond dat het lekker warm was aan zijn achterste maar Bart er daarentegen een zweetkont van kreeg. Geluncht bij de Eisberghütte met tomatensoep met natuurlijke room (sneeuw…net op dat moment klein sneeuwbuitje) voor Bart en Wil en backerbsensuppe voor Yvette. Verder kwamen we nog de Harakiri afdaling tegen. Een zwarte piste met een hellingspercentage van 78%; de steilste geprepareerde piste van Oostenrijk. Daar zijn we maar niet afgegaan. Het was af en toe bewolkt maar ook heel veel zon. Een mooie dag. Bart heeft hele stukken gefilmd met zijn camera. Als het goed is staat er een korte video bij dit verslag.”
Zelf heb ik vandaag alleen maar wat boodschappen gedaan en een paar uur heerlijk rustig zitten haken, waarvan zo’n 1,5 uur in de zon op het balkon. Vanavond na het eten maar weer doorgehaakt. Ik heb nog genoeg te doen. Wil, Yvette en Bart zijn behoorlijk moe dus om half 11 was het voor hun weer bedtijd. Niet gek na zo’n sportieve dag!