Zaterdag 9 juni 2012: De Military Road

Gelukkig was het vanmorgen droog toen we wakker werden, een hele opluchting na gisteren. Het was nog wel grijs en waaide flink maar de zon kwam af en toe achter de wolken vandaan. We klagen dus niet. Na het ontbijt onze spullen weer in de auto geladen en naar de M50 gereden, de ringweg rond Dublin. Dat schoot goed op en binnen 25 min. reden we in een compleet ander landschap, niet te geloven hoe snel dat ging. Je draait van de snelweg af en binnen een paar minuten rijdt je in de bergen, een steile pasweg op en nog een klein stukje verder sta je op een uitzichtpunt te kijken naar die grote stad in de verte beneden je. Weer verder op weg rijdt je door de prachtige Wicklow Mountains over de Military Road. Deze weg werd door de Engelsen aangelegd tijdens hun veldtocht tegen de Ierse rebellen na de opstand van 1798 en voert dwars door het meest verlaten en ruigste gebied van County Wicklow. Van deze route hebben we ongeveer de helft gereden op weg naar onze volgende B&B in de Vale (vallei) of Avoca. Vanaf Glencree klommen we omhoog naar Sally Gap door een spreidveengebied. Veel een soort grote pollen of walletjes veen begroeid met heide en er tussen heel veel water, een vrij nat gebied. Hier en daar zagen we ook weer dat er turf werd gestoken en op een plek zagen we de “staven” te drogen liggen. Van onze gastheer hoorden we later dat turf hier peat heet en bv. vooral in de lente en zomer wordt gestookt op koude avonden omdat het minder hard warmt dan hout of kolen, maar het wordt hier nog wel heel veel gebruikt.

Ok, verder met het verslag: Het was er erg koud in de bergen, zo'n 8ºC. Vanaf Sally Gap daalden we af naar de vallei van Glenmacnass, waar een spectaculaire waterval naast de weg over de rotsen naar beneden stort. Het water heeft een wat vreemde kleur, waarvan wij denken dat het door de veengrond komt. Van Glenmacnass reden we verder naar beneden naar Glendalough, een van de meest sfeervolle kloosterruïnes van Ierland. In de 6e eeuw werd dit klooster gesticht door St. Kevin. Tot 1539 toen alle kloosters werden ontbonden bleef Glendalough als klooster functioneren, maar zelfs daarna bleven pelgrims de plek bezoeken, vooral op 3 juni de feestdag van St. Kevin. Door de dubbele stenen boog van het poortgebouw kom je op een kerkhof terecht waar in de hoek een roundtower staat, 30 m hoog en blijkbaar een van de mooiste van Ierland. Daar vlakbij staan de restanten van de kathedraal, zonder dak, maar grotendeels daterend uit de 10e en 12e eeuw. Tussen de kathedraal en the Priests' House staat St. Kevin's Cross, een granieten high cross uit de 8e eeuw. Verder staat er o.a. nog een kapel uit de 11e eeuw met een zeer schuin stenen dak die de bijnaam St. Kevin's Kitchen heeft gekregen omdat de klokkentoren op een schoorsteen lijkt. Achter het complex liggen het Lower Lake en het Upper Lake. Ook aan dat laatste meer liggen nog een aantal ruïnes, maar die hebben wij niet bezocht. Het is een mooie plek die door veel mensen wordt bezocht en het was er dan ook ontzettend druk. Voordat we naar Glendalough gingen hadden we bij een zaak (combinatie van kleine supermarkt en tearoom) op het terras thee gedronken met eigengebakken scones met jam en room, maar na ons bezoek aan het complex hebben we op de parkeerplaats toch nog maar een boterhammetje gegeten in de zon met een temperatuur van zo'n 17ºC.

Vandaar via de Vale of Clara naar de Vale of Avoca. Een prachtige route. We hadden een B&B geboekt bij The Meeting of the Waters in de Vale of Avoca, een plek waar de 2 riviertjes Avonbeg en Avonmore bij elkaar komen en als een rivier verder stromen. Toen we bij Ashton House aankwamen werden we echter door de eigenaar opgewacht met de mededeling dat ze sinds afgelopen nacht problemen hadden, de afvoer van de wc en badkamer was verstopt en we konden er dus niet terecht. Hij had voor ons een paar honderd meter verder een andere B&B geregeld, waar ze voor hetzelfde bedrag nog een kamer voor ons hadden en of wij het daar mee eens waren. Hij bracht ons er nog heen en zo kwamen we in The Old Coach House terecht. Ook prima. Nadat we onze spullen op onze kamer hadden gezet zijn we een rit wezen maken want vanaf Avoca blijk je binnen 15 min. weer aan de kust te zitten. Zo hebben we rond half 5 thee zitten drinken uit onze picknickmand in de zon op een strandje tussen Arklow en Brittas Bay aan de Ierse zee. Daarna verder gereden tot Wicklow waar een oude gevangenis staat die je kunt bekijken, maar daar was het ondertussen al te laat voor geworden. Teruggereden naar Avoca, auto bij de B&B gezet en de paar honderd meter naar de pub gelopen die bij The Meeting of the Waters staat (en ook zo heet) om een hapje te gaan eten. Morgen onze laatste dag want om 15.30 uur vertrekt onze boot weer uit Rosslare om ons terug naar Frankrijk te brengen.