Hot, hot, hot vandaag

Onze kamer ligt aan een overdekt binnenplein waardoor er geen rechtstreeks daglicht binnenkomt met als gevolg dat we vanochtend pas na tienen aan het ontbijt zaten. Niet dat we dat erg vonden hoor, we waren immers goed uitgerust. Het ontbijt bestaat hier uit 2 sneetjes geroosterd brood met boter en jam, een verpakt croissantje, Maria biscuitjes en cakejes (Maddalena's). Het kan er mee door maar wel heerlijk op de veranda te kunnen zitten. Vanochtend zijn we naar het La Rocina visitor centre van het Doñana Nationaal Park gegaan en hebben daar een korte wandeling gemaakt, maar er was niets bijzonders te zien. Vandaar zijn we naar het enkele kilometers verder gelegen Palaccio del Acebrón gereden, waar we een wat langere wandeling hebben gemaakt door verschillende ecosystemen o.a. een oerbos met oude kurkeiken en verschillende soorten dennebomen. Een groot gedeelte van het wandelpad is gemaakt van houten vlonders en houten bruggen over de wetlands. De wandeling begon op de parkeerplaats en eindigde bij het Palaccio, een paleis uit 1961. Nadat de eigenaar was overleden heeft het eerst bijna 10 jaar leeg gestaan voordat het in gebruik werd genomen als bezoekerscentrum voor het park. Er is een tentoonstelling met als onderwerp “De mens en Doñana” en vanaf het dak heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Als lunch hebben we een broodje gegeten in het restautant bij het visitor centre El Acebruche, waar we gisteren al waren geweest.

We wilden eigenlijk naar het strand om te zwemmen maar het was wel erg heet vandaag voor onze Hollandse blanke velletjes, zo'n 33°C om 15.00 uur. Wilden we later op de dag gaan doen en dus besloten we om de wijnroute, die volgens de reisgids van El Rocio naar Niebla loopt, in omgekeerde volgorde te gaan rijden. Het was een hele rit door het park en allerlei plaatsjes naar Niebla. Deze plaats heeft stadsmuren uit de 12e eeuw die 50 verdedigingstorens tellen en 5 toegangspoorten en is gemaakt van de rode klei uit de oevers van de Rio Tinto. Een wandelingetje binnen de muren gemaakt tot bij de Iglesia de Santa Maria de la Granada, waar de Moorse invloeden duidelijk te zien waren. Voorbij Niebla dachten we tussen de wijnstruiken te gaan rijden, maar pas tussen La Palma del Condado en Bollulos del Condado zagen we de eerste wijngaarden, maar het waren er echt maar een paar, zodat wij het geen echte wijnroute vonden. Terug in El Rocio was het nog te vroeg om te gaan eten, want voor 8 uur 's avonds is bij geen enkel restaurant de keuken open. Dus maar even in onze kamer gaan rusten.

Rond 8 uur naar het grote plein gelopen waar in de hoek een druk bezocht hotel-restaurant staat dat Toruño heet. Heel leuk met een olijfboom ernaast waarvan op de menukaart staat dat die meer dan 1000 jaar oud is. Zal er nog wel eens een foto van maken want het is inderdaad een heel ding. Ook bij dit restaurant staan de hekken voor de paarden om het terras heen en er is zelfs een kleine kraal waar ze de paarden los in kunnen laten rondlopen. Het mooiste is dat er mensen op paarden voorbij komen die aan een van die hekken stoppen, de ober roepen en vervolgens een drankje krijgen aangereikt dat ze op de rug van hun paard nuttigen en ze dus niet hoeven af te stijgen. 't Is een leuk gezicht en we hebben het vanavond verschillende keren zien gebeuren. Het eten was ook een heel stuk beter dan gisteren. Vooraf een gemengde salade gevolgd door gegrilde (ecologische) groene asperges en daarna een stoofpotje van kalfsvlees met aardappels voor mij en gegrilde varkensfilet met aardappels voor Wil. Niets te klagen dus. Een rondje door het dorp gelopen voordat we teruggingen naar het hotel en omdat het nog zulk lekker weer was ook daar nog een uurtje met een drankje op de veranda gezeten. Het was weer een welbestede dag.