Surrey en toch Vancouver

Een beetje later dan jullie van ons gewend zijn een update over onze zaterdag 1 sept. Sinds gisteren zitten we trouwens in een andere tijdzone en hebben we 9 uur tijdverschil met thuis. Vanmorgen zijn we in Kamloops vertrokken met mooi weer, wel wat bewolkt maar ook zon. Zo'n 23 gr. is het vandaag geworden en dat kwam goed overeen met de weersvoorspelling. De rit naar Vancouver verliep voorspoedig. Een 4-baans snelweg waar het grootste stuk 110 km/uur mocht worden gereden en maar dik 350 km te rijden, al weer door een prachtig bergachtig gebied. Eerst nog de Rockies maar later de Coastal Mountains. Ons hotel ligt in Surrey op zo'n 24 km van Downtown Vancouver, maar met de Skytrain (soort metro die boven en onder de grond rijdt) ben je in een dik half uur aan het Waterfront, de haven van Vancouver. Een dagpas voor Skytrain, bus en zelfs de Seabus naar North Vancouver kost Can.$ 8.- en da's niet echt duur vinden wij. Deze keer hebben we een kleine suite: Aparte woonkamer met bankje, bureau, tv en zelfs een koelkastje en microwave (hadden we in Jasper trouwens ook), aparte badkamer en aparte slaapkamer met een Queen bed en ook weer een tv. Toen we hier aankwamen moesten we nog een kwartiertje wachten voordat we in onze kamer konden. Rond half 4 zijn we richting Skytrain gegaan. De auto bij het eindstation King George gezet en met de Skytrain naar Seattle. We zijn uitgestapt bij de halte Chinatown en dat bleek al de 1e vergissing te zijn, omdat we op Hastings Street uitkwamen en dat blijkt dus zo'n beetje de beruchtste straat van Downtown Vancouver te zijn. Er liepen rond die tijd al erg veel zwervers rond en wij voelden ons daar niet erg op ons gemak. Zijn we al snel doorgelopen naar The Lookout in het Harbour Centre aan het Waterfront. Op dat gebouw is een uitkijktoren met een 167 m hoog uitkijkplatform. De liften gaan aan de buitenkant omhoog en hoewel ik daar niet zo dol op ben waren ze gelukkig niet helemaal van glas. Het uitzicht was hartstikke mooi en je kon ook een heel eind ver wegkijken. Jammer dat het al wat later op de dag was want dan wordt het licht wel wat minder en zie je dus minder ver. Even staan praten met een Japans meisje dat daar werkt. Zij sprak ons aan en vertelde dat ze nu voor het 2e jaar in Vancouver studeerde, Toerisme Management, en nu voor haar stage in The Lookout werkt. Was wel leuk zo even een praatje te maken. Ze raadde ons ook aan rond een uur of 8 nog even terug te komen als het donker wordt omdat het uitzicht met de lichtjes erg mooi is en je kan toch met hetzelfde kaartje terugkomen. Goed advies. Wij weer terug richting Chinatown op zoek naar een plek om te eten. Weer overal die zwervers, we zagen mensen dealen en nog meer wat het daglicht eigenlijk niet verdragen kon. Wisten wij veel. Maar ook Wil zat het allemaal niet lekker. In Chinatown niet verder gezocht want we zagen een restaurantje waar ook veel Chinezen binnen zaten en dachten dat het daar wel goed zou zijn. Was trouwens ook zo want het was erg lekker. Wil heeft Chow Mein gegeten met noodles en ik zoutzure kip met ananas en rijst. We kregen er een of andere thee bij te drinken, die wel smaakte. Vroegen ze niet eens of we wel wilden en werd ook gewoon bijgevuld, maar stond niet op de rekening. Chinees in andere landen is toch wel heel erg anders dan wij in Nederland gewend zijn. Heb nog even geprobeerd met stokjes te eten, maar dat ging me niet zo goed af zodat ik toch ben overgestapt op de vertrouwde vork. De meeste winkels en restaurantjes waren trouwens tussen 5 en 6 al dicht en dat vonden we ook wel een beetje raar. Terug op weg naar The Lookout moesten we wel weer naar Hastings Street want daar reden de bussen langs en wij wilden met de bus terug i.v.m. die zwervers, dealers, prostituees enz. die daar overal lagen, liepen, zaten en ga zo maar door. Terwijl we op de bus stonden te wachten werden er op een gegeven moment door iemand gewoon 2 gebruikte spuiten op straat gegooid zodat ze door de auto's kapot gereden zouden worden. Blij dat we waren dat we in die bus konden stappen. Tegenover het Harbour Centre in een trendy koffiebar een kop thee gehaald en maar weer naar The Lookout voor onze portie Vancouver by night. Nou het uitzicht was werkelijk weer schitterend maar toen we genoeg hadden gezien zijn we linea recta naar het Skytrain station aan Waterfront gegaan en hebben de train terug naar Surrey gepakt. Terug in het hotel heb ik eens op internet zitten zoeken en blijkt Vancouver het grootste homeless people probleem van heel Noord Amerika te hebben. Sinds 1999 schijnt het aantal verdriedubbelt te zijn. Nog wat verder gezocht en ook Seattle schijnt op dat gebied een serieus probleem te hebben. Nou is Vancouver samen met het in de bergen noordelijk van Vancouver gelegen Whistler de gastheer van de Olympische Winterspelen in 2010. Hebben ze op het gebied van die zwervers e.d. nog wel het een en ander te doen voor die tijd want leuk is anders. Morgen zorgen we er in elk geval voor niet meer op die bewuste plek te komen en voor het donker uit het centrum weg te zijn. Bij de foto´s zit ook een fotootje dat ik van internet heb geplukt uit 2003 waarop je een indruk krijgt van hoeveel zwervers er wel niet op een straathoek staan.
We hebben besloten niet naar Seattle te gaan en waarschijnlijk ook niet naar Portland. Niet dat we ons laten tegenhouden door wat ik nu beschreven heb, maar we zagen ons toch al niet 6 dagen achter elkaar in de stad zitten. Zonet hebben we een hotelletje besproken in Port Angeles op het Olympic Schiereiland links van Seattle, waar het Olympic National Park ligt met o.a. nog een laatste stuk regenwoud op gematigde breedte. En Port Angeles ligt aan het water. Lijkt ons ook wel wat.